Alexander Hugh Macmillan: Różnice pomiędzy wersjami

A.H. Macmillan urodził się w [[Kanada|Kanadzie]]. Od najmłodszych lat przejawiał głębokie zainteresowanie służbą Bogu. W wieku 16 lat postanowił zostać [[głosiciel|kaznodzieją]]. Dzięki pomocy finansowej ze strony ojca, przeniósł się do [[Boston]]u w [[Stany Zjednoczone|USAStanach Zjednoczonych]]. Około 1897 roku otrzymał książkę [[Wykłady Pisma Świętego#Tom I|Boski Plan Wieków]], napisaną przez [[Charles Taze Russell|Charlesa T. Russella]]. Wkrótce zdobył [[Wykłady Pisma Świętego#Tom II|drugi tom z serii]] – ''Nadszedł czas'', który twierdził, że koniec ''czasów pogan'' może nastąpić w 1914 roku. Wierzył, że w końcu znalazł prawdę biblijną.

W 1918 roku „[[The New York Times]]” opisał Macmillana jako jednego z ważnych członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego. W lipcu 1917 roku został on mianowany na członka zarządu Towarzystwa Strażnica przez J.F. Rutherforda a 5 stycznia 1918 roku na dorocznym zebraniu statutowym nominacja ta została zatwierdzona w głosowaniu członków Towarzystwa. 8 maja 1918 roku wraz z J.F. Rutherfordem i sześcioma innymi czołowymi działaczami Badaczy Pisma Świętego Macmillanem został aresztowany i osadzony w więzieniu w [[Atlanta|Atlancie]]. Oskarżono ich o szpiegostwo na rzecz Niemiec. 21 czerwca siedmiu z ośmiu oskarżonych otrzymało cztery wyroki po 20 lat więzienia przy czym skazani poszczególne wyroki mieli odbywać równocześnie. W efekcie przeprowadzonej przez Badaczy kampanii na rzecz ich uwolnienia, 25 marca 1919 roku Macmillan i pozostali więźniowie wyszli z aresztu za kaucją po decyzji sędziego [[Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych|Sądu Najwyższego USAStanów Zjednoczonych]] Louisa Brandeisa. 5 maja 1920 roku wycofano oskarżenia i oczyszczono ich z wszelkich zarzutów.