Wincenty Teofil Popiel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
drobne redakcyjne
Linia 41:
}}
[[Plik:Grobowiec Wincenty Teofil Popiel katedra św. Jana.JPG|thumb|Grób Wincentego Popiela w krypcie arcybiskupów warszawskich w [[bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|archikatedrze św. Jana w Warszawie]]]]
'''Wincenty Teofil Popiel-Chościak''' (ur. [[21 lipca]] [[1825]] w [[Czaple Wielkie|Czaplach Wielkich]], zm. [[7 grudnia]] [[1912]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Polska|polski]] [[biskupduchowieństwo|duchowny]] [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], [[biskupi płoccy|biskup diecezjalny płocki]] w latach 1863–1875, [[biskupi włocławscy|biskup diecezjalny kujawsko-kaliski]] w latach 1876–1883, [[biskupi warszawscy|arcybiskup metropolita warszawski]] w latach 1883–1912.
 
== Życiorys ==
Był synem Konstantego i Zofii z hr. Badenich. Ukończył kursakursy prawnicze w Warszawie, ipo których pracował w sądownictwie. Po śmierci ojca wrócił na wieś i tam podjął decyzję o wstąpieniu do kieleckiego seminarium, które ukończył w 1849 roku. [[sakrament święceń|Święcenia kapłańskie]] otrzymał 5 sierpnia 1849<ref name=HC>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 460. {{lang|la}}</ref>. Studiował w [[Leuven|Lowanium]], gdzie otrzymał tytuł doktora teologii, i w Rzymie. Po powrocie do Kielc zostajezostał profesorem seminarium i pełnił funkcję wiceregensa.<ref name="Ś. p. X. Wincenty Popiel">[{{cytuj pismo|url=http://mbc.malopolska.pl/dlibra/publicationdocmetadata?id=4610343203&tabfrom=publication|tytuł=3 Ś. p. X. Wincenty Popiel] |czasopismo=[[Czas (dziennik)|Czas]] 1912 nr|wolumin=Nr 568, z 9 grudnia sr. 65|data=1912-12-09|strony=1|data dostępu=2017-08-16}}</ref>.
 
16 marca 1863<ref name=HC/> papież [[Pius IX]] mianował go [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja płocka|diecezji płockiej]]. [[sakra|Sakrę biskupią]] przyjął 6 grudnia 1863 z rąk [[Henryk Ludwik Plater|Henryka Ludwika Platera]]<ref>K.R. Prokop, ''Sukcesja święceń biskupich pasterzy kościoła warszawskiego (1798–2007)'', „Prawo Kanoniczne”, t. 53, Warszawa 2010, s. 354.</ref>. W 1868 został zesłany do Nowogrodu Wielkiego. Dopiero układy między stolicą Apostolską a rządem rosyjskim położyły kres banicji. Bullą papieska z 5 lipca 1875<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 594. {{lang|la}}</ref> mianowany został biskupem diecezjalnym [[diecezja kujawsko-kaliska|diecezji kujawsko-kaliskiej]], a 15 marca 1883<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. VIII, Patavium 1978, s. 583. {{lang|la}}</ref> [[biskupi warszawscy|arcybiskupem metropolitą warszawskim]].