Hansa-Brandenburg C.I: Różnice pomiędzy wersjami

Samoloty oprócz lotnictwa [[Państwa centralne|Państw Centralnych]] i [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] użytkowane były po wojnie w dużej liczbie (33, a nawet według niektórych źródeł 54 egzemplarze)<ref>K. Chołoniewski, W. Bączkowski, op. cit.</ref> również w [[Lotnictwo wojskowe II RP|polskim lotnictwie]], służąc do połowy lat dwudziestych m.in. w [[5 Eskadra Wywiadowcza|5.]] i [[6 Eskadra Wywiadowcza|6. Eskadrze Wywiadowczej]] i [[2 Pułk Lotniczy|2. Pułku Lotniczym]] oraz prawdopodobnie w [[8 Eskadra Wywiadowcza|8.]] i [[16 Eskadra Wywiadowcza|16. Eskadrze Wywiadowczej]].

[[5 listopada]] [[1918]] [[Stefan Bastyr]] wraz z obserwatorem [[Janusz de Beaurain|de Beaurain]] wykonali na Brandenburgu C.I pierwszy lot bojowy lotnictwa niepodległej Polski (jeszcze przed oficjalnie przyjmowanym dniem odzyskania niepodległości 11 listopada). Obrzucili lekkimi [[bomba lotnicza|bombami]] i ostrzelali ukraińskich żołnierzy wycofujących się po próbie ataku na Dworzec Główny we Lwowie<ref>Tomasz Kopański, ''Lotnictwo w obronie Lwowa w listopadzie 1918 roku'', w: Militaria i Fakty nr 6/2001, s. 40.</ref>. Według jednak innych publikacji, był to samolot [[Oeffag C.II]]{{odn|Morgała|1997|s=97}}. Kolejny lot bojowy odbył się tego samego dnia (z obserwatorem Władysławem Toruniem), a następne od [[7 listopada]].