Muzyka hiszpańska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
RoodyAlien (dyskusja | edycje) m drobne merytoryczne (przywracam tak jak było dwie edycje wcześniej) |
m lit. |
||
Linia 1:
'''Muzyka hiszpańska''' nie stanowi jednolitego stylu. Cechą charakterystyczną jest specyficzne zróżnicowanie regionalne, wynikające z przemieszania kulturowego [[Hiszpania|Hiszpanii]] (m.in. kultura arabska, żydowska lub cygańska).
Przez wiele stuleci muzyka hiszpańska kształtowana była przez liczne, zmieniające się wpływy kulturowe. W epoce [[Średniowiecze|średniowiecza]] tzw. [[śpiew wizygocki]] ([[śpiew liturgiczny|liturgiczny]]) przeobraził się w tzw. [[śpiew mozarabski|mozarabski]], aby wreszcie przeważyły w nim elementy [[Muzyka chrześcijańska|muzyki chrześcijańskiej]]. W [[XVI wiek|XVI]] wieku nastąpił rozkwit religijnej [[Polifonia|polifonii]] wokalnej, a także muzyki organowej i lutniowej. W [[XVII wiek]]u wykształciła się oryginalna forma opery tzw. [[opera zarzuela|zarzuela]], która ewoluowała w następnych stuleciach w popularną hiszpańską [[Tonadilla|tonadillę]] i [[saineta|sainete]]. Muzyka hiszpańska poddana była w owym czasie oddziaływaniu trendów [[Neapolitanie|neapolitańskich]] (działalność włoskiego śpiewaka, [[kastrat]]a – [[Farinelli|Farinellego]]).
Dopiero w [[XIX wiek|XIX]] wieku muzycy hiszpańscy podjęli próbę wyzwolenia się spod obcych wpływów i wskrzeszenia tradycyjnej, narodowej opery (F. Pedrell). W Madrycie założono Konserwatorium i od tego momentu hiszpańscy muzycy coraz rzadziej wyjeżdżali na studia do Francji, a coraz częściej wykształcenie zdobywali w kraju. Rozbudziło to zainteresowanie rodzimym folklorem i dawną muzyką hiszpańską. Odrodziła się [[zarzuela]]. Za twórcę hiszpańskiej szkoły narodowej uważany jest [[Isaac Albéniz]] (1860-1909). Kierunek ten reprezentował również [[Enrique Granados]], a następnie [[Manuel de Falla]].
| |||