Wikipedia

Msza (muzyka): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Micpol (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
56 292 edycje
m deklinacja
Poszerzona zawartość opakowania
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 1:
Po reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II zmianie uległy części zmienne, które mogą być opracowywane muzycznie, do których obecnie zalicza się: antyfonę na wejście (w miejsce ''introitu''), alleluja, antyfonę na Komunię (w miejsce ''communio''). Wyszły z użytku: graduał (zastąpiony przez [[psalm responsoryjny]]), offertorium i niemal wszystkie sekwencje - obecnie sekwencję wykonuje się obowiązkowo tylko w Niedzielę Zmartwychwstania (''Victimae Paschali Laudes'') oraz w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego (''Veni Sancte Spiritus''); dopuszcza się wykonanie ''[[ad libitum]]'' sekwencji ''Victimae Paschali Laudes'' w Oktawie Wielkiej Nocy, ''Lauda Sion Salvatorem'' w „Boże Ciało” oraz ''Stabat Mater''<ref>''Ordo lectionum missae''</ref>.▼
[[Plik:Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk" Mikołów 07.jpg|thumb|250jpg|''Wielka msza żałobna'' [[François-Joseph Gossec|Francois Josepha Gosseca]] wykonywana przez [[Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”]]]]
 
'''Msza''' – forma wokalna lub wokalno-instrumentalna [[Muzyka liturgiczna|muzyki liturgicznej]] o budowie cyklicznej. Przeznaczona jest do wykonania w kościele podczas liturgii [[Msza (liturgia)|mszy]].
 
Na mszę pisaną dla celów liturgicznych w Kościele katolickim składają się 2 rodzaje śpiewów:
* ''[[Ordinarium missae]]'', czyli stałe części mszy ze stałymi tekstami ([[Kyrie eleison|''Kyrie'']], [[Gloria in excelsis Deo|''Gloria'']], [[Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary|''Credo'']], [[Sanctus|''Sanctus'']], [[Benedictus|''Benedictus'']], [[Agnus Dei|''Agnus Dei'']]);
* ''[[Proprium missae]]'', czyli części mszy z tekstami zmiennymi, zależnymi od uroczystości ([[introit]], [[graduał]], [[alleluja]], [[sekwencja]], [[offertorium]], [[communio]]).
▲Po reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II zmianie uległy części zmienne, które mogą być opracowywane muzycznie, do których obecnie zalicza się: antyfonę na wejście (w miejsce ''introitu''), alleluja, antyfonę na Komunię (w miejsce ''communio''). Wyszły z użytku: graduał (zastąpiony przez [[psalm responsoryjny]]), offertorium i niemal wszystkie sekwencje - obecnie sekwencję wykonuje się obowiązkowo tylko w Niedzielę Zmartwychwstania (''Victimae Paschali Laudes'') oraz w Uroczystość Zesłania Ducha Świętego (''Veni Sancte Spiritus''); dopuszcza się wykonanie ''[[ad libitum]]'' sekwencji ''Victimae Paschali Laudes'' w Oktawie Wielkiej Nocy, ''Lauda Sion Salvatorem'' w „Boże Ciało” oraz ''Stabat Mater''<ref>''Ordo lectionum missae''</ref>.
 
Do X wieku msze śpiewano jednogłosowo (msze [[chorał]]owe), później [[polifonia|wielogłosowo]] w technice [[organum]], a następnie wraz z rozwojem sztuki kompozytorskiej tworzono msze przy wykorzystaniu różnych technik polifonicznych. Od XVII wieku w obrządku łacińskim wprowadzono towarzyszenie instrumentów muzycznych (msza kantatowa, później symfoniczna). W kościele prawosławnym i unickim zachowany został do dzisiaj pierwotny sposób wykonywania mszy ''[[a cappella]]''.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Msza_(muzyka)”