Edward Kisiel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m +kat.
drobne merytoryczne (-Jan Chrapek)
Linia 51:
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Kazimierz Świątek]]|21 maja 1991}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Aleksander Kaszkiewicz]]|23 maja 1991}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Jan Chrapek]]|6 czerwca 1992}}
}}
'''Edward Kisiel''' (ur. [[24 lutego]] [[1918]] w Jundziłłowie, zm. [[28 września]] [[1993]] w [[Białystok|Białymstoku]]) – polski [[duchowieństwo|duchowny]] [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]], [[doktor (stopień naukowy)|doktor]] [[teologia|teologii]], [[biskupi wileńscy|administrator apostolski w Białymstoku]] w latach 1976–1991, [[biskupi białostoccy|biskup diecezjalny białostocki]] w latach 1991–1993 (od 1992 arcybiskup metropolita).
Linia 64 ⟶ 63:
3 maja 1976 decyzją papieża [[Paweł VI|Pawła VI]] został [[prekonizacja|prekonizowany]]{{r|Prokop}} [[administrator apostolski|administratorem apostolskim]] polskiej części [[archidiecezja wileńska|archidiecezji wileńskiej]] z siedzibą w Białymstoku i [[biskup tytularny|biskupem tytularnym]] [[Limata|Limaty]]{{r|Nitecki}}. [[sakra|Święcenia biskupie]] otrzymał 27 czerwca 1976 w [[bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku|prokatedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku]]. Konsekrował go kardynał [[Stefan Wyszyński]], prymas Polski, w asyście Henryka Gulbinowicza, arcybiskupa metropolity wrocławskiego, i [[Bronisław Dąbrowski (biskup)|Bronisława Dąbrowskiego]], biskupa pomocniczego warszawskiego{{r|Prokop}}. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „''Evangelizare misit me''” (''Posłał mnie, abym głosił Ewangelię''){{r|Biskup Edward Kisiel i dzieło katechizacji}}. 5 czerwca 1991, podczas wizyty papieża [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] w Białymstoku, został mianowany [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] nowo powołanej [[archidiecezja białostocka|diecezji białostockiej]]. [[Ingres]] do katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku odbył 27 czerwca 1991. 25 marca 1992, w związku z utworzeniem [[metropolia białostocka|metropolii białostockiej]], został ustanowiony jej [[metropolita|metropolitą]] i wyniesiony do godności [[arcybiskup]]a. [[paliusz|Paliusz metropolitalny]] otrzymał 29 czerwca 1992 w [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|Bazylice św. Piotra w Rzymie]]{{r|Prokop}}. W 1976 dokonał rozbudowy gmachu wyższego seminarium duchownego, w 1978 założył Archidiecezjalne Studium Katechetyczne, w 1988 rozpoczął przygotowania do rozpoczętego w 1993 synodu diecezjalnego, utworzył 18 parafii{{r|Prokop}}, przeprowadził reorganizację struktur dekanalnych{{r|Nitecki}}. 15 maja 1993{{r|Nitecki}} Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa metropolity białostockiego{{r|Prokop}}.
 
Był współkonsekratorem podczas [[sakra|sakry]]{{r|catholic-hierarchy}} biskupa pomocniczego w Białymstoku{{r|Nitecki: Ozorowski}} [[Edward Ozorowski|Edwarda Ozorowskiego]] (1979), arcybiskupa metropolity Mińska-Mohylewa [[Kazimierz Świątek|Kazimierza Świątka]] (1991), i biskupa diecezjalnego Grodna [[Aleksander Kaszkiewicz|Aleksandra Kaszkiewicza]] (1991) i biskupa pomocniczego drohiczyńskiego [[Jan Chrapek|Jana Chrapka]] (1992){{r|catholic-hierarchy}}.
 
Zmarł 28 września 1993 w siedzibie biskupiej w Białymstoku. 1 października 1993 został pochowany w krypcie archikatedry białostockiej{{r|Prokop}}.