Mark I: Różnice pomiędzy wersjami

|kraj = {{Państwopaństwo|GBR|1801}}

|typ pojazdu = [[czołgCzołg]]

|trakcja = [[Gąsienicowy układ bieżny|gąsienicowa]]

|załoga = 78

|data prototypu = [[1916]]

|lata produkcji = [[1916]] – [[1918]]

|silnik = 1 [[silnik gaźnikowy]], 6-cylindrowy ''Daimler'' o mocy 105 [[Koń mechaniczny|KM]]

|pancerz = grubość: 6 – 106–12 mm

|długość = 7,93 m<br />9,90 m (z kołem sterowniczym)

|masa = 2628 000 kg (własna)

|uzbrojenie = ''wersja'Wersja męska'''<br />2 [[armataArmata|armaty]] kal. 57 mm<br />3 [[karabinKarabin maszynowy|karabiny maszynowe]] ''Hotchkiss''<br />''wersja'Wersja żeńska'''<br />5 [[Ciężki karabin maszynowy|ciężkich karabinów maszynowych]]

|użytkownicy = [[Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii|Wielka Brytania]]

'''Mark I''' – [[czołg]] [[WielkaZjednoczone BrytaniaKrólestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii|brytyjski]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Prototypem czołgu Mark I był [[Little Willie]].

Po próbach terenowych w styczniu [[1916]] roku, pojazd został skierowany do produkcji. Angielska nazwa czołgu -– '''''Tank''''' oznaczająca zbiornik, została użyta, aby zmylić wywiad wroga. Dodatkowo zakamuflowano przedsięwzięcie, twierdząc oficjalnie, że zakłady produkują zbiorniki na zamówienie [[RosjaImperium Rosyjskie|Rosji]].

W sumie wyprodukowano 150 czołgów '''Mark I''' w wersji "żeńskiej"'''„żeńskiej”''' (wyposażone w 5 [[Ciężki karabin maszynowy|ciężkich karabinów maszynowych]]) i "męskiej"'''„męskiej”''' (wyposażone w 2 [[armataArmata|armaty]] 57mmkalibru 57 mm i 3 [[Karabin maszynowy|karabiny maszynowe]]).

[[15 września]] [[1916]] roku, 49 czołgów Mark I miało wspomagać atak piechoty brytyjskiej w [[bitwaBitwa nad Sommą|bitwie]] nad [[Somma (rzeka)|Sommą]]. Na linię frontu dotarły tylko 32 czołgi, z czego 5 ugrzęzło w podmokłym terenie, a 9 uległo awarii. Pozostałe 18 wozów nie odegrało decydującej roli w przebiegu walk. Atakowały w znacznym rozproszeniu (w grupach po dwa, trzy wozy) na nieprzyjaznym terenie, pomimo to były zaskoczeniem dla [[Cesarstwo Niemieckie|Niemców]]. Użycie ich zaowocowało znacznym zmniejszeniem strat. [[17 września]] w sztabie angielskiegobrytyjskiego dowódcy, gen.generała [[Douglas Haig|Douglasa Haiga]], znaleźli się: pułkownik [[Ernest Swinton]] i porucznik [[Albert Gerald Stern]], obaj zaangażowani w rozwój broni pancernej. Generał Haig był jednak sceptycznie nastawiony do nowego wynalazku i nie spowodował szerszego i bardziej celowego wykorzystania czołgów. Okazało się to błędem, ponieważ ich pojawienie się na linii frontu zaskoczyło Niemców w równym stopniu, jak generała Haiga ich skuteczność. Gdy okazało się, że czołgi zrobiły we froncie wyrwę o szerokości kilkunastu kilometrów i głębokości kilkudziesięciu, wojska angielskiebrytyjskie nie mogły wykorzystać powodzenia, ponieważ zaopatrzenie pozostało daleko w tyle i czołgi z braku amunicji wycofano na tyły.