MC Hammer: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Czymjestlogika (dyskusja | edycje)
→‎Wybrana filmografia: drobne techniczne
Nie podano opisu zmian
Linia 27:
}}
 
'''MC Hammer''', właściwie(właśc. '''Stanley Kirk Burrell'''; (ur. [[30 marca]] [[1962]] w [[Oakland]], w stanie [[Kalifornia]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.allmusic.com/artist/mc-hammer-mn0000181460/biography | tytuł = MC Hammer Biography | nazwisko = Huey | imię = Steve | opublikowany = www.allmusic.com | język = en | data dostępu = 2017-02-18}}</ref>) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[raper]], który zdobył sławę w [[lata 80. XX wieku|latach 80.]] i na początku [[lata 90. XX wieku|lat 90.]] Twórcam.in. za sprawą przeboju ''[[U Can't Touch This]]'' z 1990; w początkowych latach kariery posługiwał się przydomkiem '''Little Hammer''', a wybierając swój pseudonim, inspirował się mianem, jakie nosił wybitny pałkarz drużyny Oakland Athletics Henry "Hammerin' Hank" Aaron.
 
== Biografia ==
[[Plik:Tony Perkins, Chamillionaire, MC Hammer and Mistah F.A.B.jpg|mały|Od lewej: Tony Perkins, Chamillionaire, MC Hammer i Mistah F.A.B w 2008 roku.]]
[[Plik:Vanilla Ice and MC Hammer.jpg|mały|MC Hammer i Vanilla Ice w 2009.]]
[[Plik:MC Hammer with Brian Solis at TC40 Party at Fluid.jpg|mały|MC Hammer i Brian Solis.]]
Stanley Kirk Burrell usiłował zostać zawodowym baseballistą oraz ukończyć kurs łączności w college'u, ale gdy z tych planów nic nie wyszło, zgłosił się na ochotnika do trzyletniej służby w Marynarce Wojennej w USA. Pieniądze, które pożyczył od Mike'a Davisa i Dwayne'a Murphy'ego (słynnych graczy drużyny Athletics), zainwestował we własną wytwórnię Bustin' Records. Jako solista zadebiutował singlem ''Ring Em''. Przedtem występował w grupie The Holy Ghost Boys, która wykonywała hymny religijne zaadaptowane do konwencji rap. W 1987 wydał debiutancki album ''Feel My Power'', przy którym pomagali mu Tabatha King, Djuana Johnican i Phyllis Charles. Materiałem tym zwrócił uwagę wytwórni Capital Records. W 1988 MC Hammer podpisał z nią kontrakt i otrzymał zaliczkę w wysokości 750 tysięcy dolarów, co wśród artystów rapowych stanowiło precedens<ref>Bogna Świątkowska, Sławomir Pękala, Hieronim Wrona (red.), ''Encyklopedia muzyki popularnej. Rap, dance i techno'', Oficyna Wydawnicza "Atena", Poznań 1997, ISBN 83-85414-93-2, s. 68.</ref>. Jeszcze w tym samym roku ukazał się album ''Let's Get It Started'', który zawierał zarówno utwory z poprzedniej płyty, jak i nowe. Longplay ten odniósł sukces, który został przyćmiony powodzeniem następnego dużego albumu, tym razem trzeciego. Nosił nazwę ''[[Please Hammer, Don't Hurt 'Em]]'' i został on sprzedany w nakładzie 5 milionów egzemplarzy. Dzięki wielkiej reklamie oraz kontraktom z firmami British Knights (obuwie sportowe) i Pepsi Cola, album spędził na szczycie amerykańskich notowań 21 tygodni.
 
== Życie prywatne ==
[[21 grudnia]] [[1985]] ożenił się ze Stephanie, z którą ma sześcioro dzieci: A'Keibę (ur. [[1987]]), Jamaris (ur. [[1990]]), Sarah (ur. [[1993]]), Stanleya (ur. [[1995]]), Jeremiasza (ur. [[1998]]) i Samuela (ur. we [[wrzesień|wrześniu]] [[2005]]).
 
Teledysk do piosenki ''[[U Can't Touch This]]'' był bezustannie nadawany przez stację MTV, a figury taneczne Hammera atrakcyjnością i poziomem dorównywały występom [[Michael Jackson|Michaela Jacksona]]. Podkład instrumentalny do tego utworu został oparty na nagraniu ''Super Frak'' [[Rick James|Ricka Jamesa]] z 1981, tworząc precedens dla kolejnych utworów - ''Have You Seen Her'' (na podstawie The Chi-Lites) oraz ''Pray'' (''When Doves Cry'' Prince'a). Rywalizował o pozycję z białym raperem [[Vannila Ice]]'m, który wybił się na piosence ''Ice Ice Baby''. Ponieważ ona również opierała się na sample'u z lat 80. (''Under Pressure'' Queen i Davida Bowiego), krytycy zarzucali obu artystom opieranie swoich sukcesów na plagiatach. Pomimo to Hammer uznawany był za wzór dla murzyńskiej młodzieży, a on sam uhonorowany został "Dniami MC Hammera" w Los Angeles i Fremont. Ponadto otrzymał wiele nagród takich jak Grammys, Bammys i tytuł najlepszej zagranicznej płyty roku i nagroda Juno w Kanadzie. Pierwszym singlem pozbawionym sampli był ''Here Comes The Hammer'', który jednak wylądował dopiero na 51. miejscu amerykańskich list przebojów mimo bycia wykorzystanym w ścieżce dźwiękowej do filmu ''[[Rocky V]]'' (1990).
Obecnie Hammer jest [[pastor]]em i prowadzi religijny program telewizyjny w [[ewangelikalizm|ewangelicznej]] stacji [[Trinity Broadcasting Network]]. W jednym z programów stwierdził, że "MC" przed jego pseudonimem artystycznym zyskało nowe znaczenie: "Man of Christ" ("człowiek Chrystusa")<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.religionnewsblog.com/830 | tytuł = TBN goes after Hispanic market | autor = Associated Press | data = 13 września, 2002 | opublikowany = religionnewsblog.com}}</ref>.
 
Kolejny album - ''Too Legit To Quit'' - zawierał bezpośrednie wyzwanie: ''Wyzywam Michaela Jacksona na pojedynek w duchu współzawodnictwa... Jest okazja, żeby zorganizować największy muzyczny show na świecie... Był kiedyś pojedynek Ali kontra Frazier... Dlaczego by nie Hammer kontra Jackson?''<ref>Bogna Świątkowska, Sławomir Pękala, Hieronim Wrona (red.), ''Encyklopedia muzyki popularnej. Rap, dance i techno'', Oficyna Wydawnicza "Atena", Poznań 1997, ISBN 83-85414-93-2, s. 68.</ref>. Na wkładce do płyty muzyk wyraził również pragnienie, by czarna młodzież oparła się narkotykowemu nałogowi i poprzez samokształcenie odnowiła swą chrześcijańską moralność. W tym czasie MC Hammer zagościł w popkulturze jako bohater serialu animowanego ''Hammerman'', wyprodukowano także lalkę Hammer z firmy Mattel, która to postać występowała z przenośnym radiomagnetofonem nazywanym "ghetto-blaster" (ang. ''blast'' - podmuch, ryk). W późniejszym czasie MC Hammer zrezygnował z rywalizacji z Michaelem Jacksonem twierdząc, że nie jest wokalistą, tylko raperem. Jego popularność osłabła, chociaż nagrał przebój ''The Addams Family'' do filmu o tym samym tytule.
 
W 1992 czasopismo "The San Francisco Examiner" podało, że MC Hammer bliski jest finansowej ruiny po tym, jak odbyła się trasa koncertowa promująca album ''Too Legit To Quit'', w którym widać było wpływy stylistyki rhytm&blues. Frekwencja w trakcie tournee okazała się niewielka. Raper zaprzeczał doniesieniom prasowym, jednak zdecydował się na zmianę wizerunku, prezentując w 1994 swój nowy image. Przestał występować w szarawarach i skórzanych kostiumach, założył natomiast czarne okulary i zapuścił kozią bródkę. Nowy album zrealizowali uznani producenci: G-Bomb z Grand Jury Records, bracia Hinesowie z Detroit, Teddy Riley i członkowie The Dogg Pound. Płyta odnosiła się do brzmienia [[g-funk]] w stylu takich wykonawców jak [[Too Short]]. Zyski okazały się jednak niewystarczające, by uchronić Hammera przed bankructwem. Przeszedł do wytwórni Death Row, którą rozstał się w 1997. Obecnie Hammer jest [[pastor]]em i prowadzi religijny program telewizyjny w [[ewangelikalizm|ewangelicznej]] stacji [[Trinity Broadcasting Network]]. W jednym z programów stwierdził, że "MC" przed jego pseudonimem artystycznym zyskało nowe znaczenie: "Man of Christ" ("człowiek Chrystusa")<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.religionnewsblog.com/830 | tytuł = TBN goes after Hispanic market | autor = Associated Press | data = 13 września, 2002 | opublikowany = religionnewsblog.com}}</ref>.
 
19 grudnia 2001 miał premierę film telewizyjny ''MC Hammer: Prawdziwa historia'' (ang. ''Too Legit: The MC Hammer Story'') w reżyserii Artiego Mandelberga. W rolę tytułową wcielili się Robert Bailey Jr. (jako młody MC Hammer) i Romany Malco (jako dorosły).
 
== Dyskografia ==
Linia 59 ⟶ 70:
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
* Bogna Świątkowska, Sławomir Pękala, Hieronim Wrona (red.), ''Encyklopedia muzyki popularnej. Rap, dance i techno'', Oficyna Wydawnicza "Atena", Poznań 1997, ISBN 83-85414-93-2, s. 68-69.
 
== Linki zewnętrzne ==
Linia 66 ⟶ 80:
{{Kontrola autorytatywna}}
 
[[Kategoria:MC Hammer| !]]
[[Kategoria:Amerykańscy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Amerykańscy duchowni protestanccy]]
[[Kategoria:Amerykańscy raperzy]]
[[Kategoria:Laureaci MTV Video Music Awards]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Oakland]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1962]]
[[Kategoria:Zdobywcy diamentowych płyt]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Oakland]]