Henryk Lew: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Braunschweiger Loewe Original Brunswick Lion.jpg|thumb|200px|left|Tzw. [[Lew Brunszwicki]] -– [[zoomorfizm|zoomorficzny]] pomnik ku czci Henryka Lwa na [[Zamek Dankwarderode|zamku w Darkwarderode]]]]

'''Henryk Lew''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Heinrich der Löwe'') (ur. [[1129]], zm. [[6 sierpnia]] [[1195]] w [[Brunszwik]]u) – [[władcy Saksonii|książę Saksonii]] '''Henryk III''' [[1142]]–[[1180]]1142–1180 i [[władcy Bawarii|Bawarii]] '''Henryk XII''' [[1156]]–[[1180]]1156–1180 z dynastii [[Welfowie|Welfów]].

Henryk Lew był synem księcia bawarskiego [[Henryk X Pyszny|Henryka Pysznego]] i wnukiem po kądzieli cesarza [[Lotar III|Lotara III]]. Po dojściu do władzy [[Konrad III Hohenstauf|Konrada III]], króla Niemiec z rodu [[Hohenstaufowie|Hohenstaufów]], jego ojciec został wygnany z kraju, a dziedzictwo Henryka przepadło (Bawarię otrzymali [[Babenbergowie]], a Saksonię [[Dynastia askańska|Askańczycy]]). Dopiero po śmierci Henryka Pysznego (w 1139 r.), Saksonia wróciła w ręce Henryka Lwa (w [[1142]] r.), za sprawą wstawiennictwa jego babki Richezy, żony Lotara III. W [[1156]] r. odzyskał Bawarię również za sprawą kobiety. Jego owdowiała matka Gertruda (córka cesarza Lotara III i Richezy) została bowiem wydana za [[Henryk Jasomirgott|Henryka Jasomirgotta]] z rodu Babenbergów, który wówczas władał Bawarią. Kiedy Babenberg został księciem [[Austria|Austrii]], Bawaria przypadła jego pasierbowi. Henryk Lew ożenił się z Matyldą Plantagenet (córką króla [[Anglia|Anglii]] -– [[Henryk II Plantagenet|Henryka II]]), z którą miał syna -– [[Otto IV|Otto IV z Brunszwiku]], późniejszego [[cesarz]]a [[Niemcy|niemieckiego]].

W [[1147]] podjął nieudaną [[krucjata połabska|wyprawę]] przeciw państwu plemiennemu [[Obodryci|Obodrzyców]] na terenach obecnej [[Meklemburgia|Meklemburgii]], jednak zmusił książąt [[Pomorze Zachodnie|Pomorza Zachodniego]] (określanego również jako Pomorze Przednie) do uznania jego władzy w stosunku [[lenno|lennym]]. W latach [[1160]]-[[1163]]1160–1163 ostatecznie podbił ziemie Obodrzyców, następnie wraz z [[Dania|Danią]] pokonał [[Wieleci|Wieletów]], zdobył wpływy na [[Pomorze Zachodnie|Pomorzu Zachodnim]] i wyspie przybrzeżnej [[Rugia|Rugii]]. Wprowadzał chrześcijaństwo w nadbałtyckich ziemiach słowiańskich, gdzie lokował osadników niemieckich. Potęgą dorównywał niemal cesarzowi niemieckiemu [[Fryderyk I Barbarossa|Fryderykowi I Barbarossie]], jednak w [[1176]] popadł w zatarg z nim, następnie został osądzony i skazany na banicję. Ostatecznie Henryk Lew utracił długo budowane dziedzictwo Welfów, które następnie uległo rozpadowi.

* [[1154]] -– [[Ratzeburg]]

* [[1158]] -– [[Monachium]]

* [[1159]] -– [[Lubeka]] (''Lübeck'') na miejscu obodrzyckiej osady handlowej zdobytej w roku [[1158]]

* [[1160]] – [[Schwerin]]

* Przebudował [[Brunszwik]] na swą rezydencję jako symbol swej potęgi i w [[1166]] zlecił, aby ustawiono tam pomnik lwa, w [[1173]] zlecił rozpoczęcie budowy kościoła pw. św. Błażeja, późniejszej [[Katedra w Brunszwiku|katedry w Brunszwiku]].