Ballad in Plain D: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
m MalarzBOT: przenoszę odnośniki bezpośrednio za poprzedzający tekst (WP:CHECK#67) |
||
Linia 20:
"Ballad in Plain D" jest kolejnym utworem albumu powstałym w wyniku rozejścia się Dylana i Suze Rotolo. Były wśród nich piosenki, które traktowały tę sprawę elegancko ("[[To Ramona]]"), jak i bardziej gwałtownie ("[[I Don't Believe You (She Acts Like We Never Have Met)]]". Gwałtownością i całkowitym brakiem elegancji wyróżniła się z nich wszystkich "Ballad in Plain D".
Jest to jeden z najbardziej otwarcie autobiograficznych utworów Dylana, w dodatku całkowicie enigmatycznie zatytułowany. Pozornie jest to tytuł nic nie mówiący i całkowicie neutralny, określający rodzaj utworu i jego tonację, jednak po wysłuchaniu piosenki sprawa staje się tajemnicza, bowiem ballada ta jest wykonana w tonacji C! Czyli literka D musiała mieć w zamyśle Dylana jakieś szczególne znaczenie. Trager sugeruje D jak "death" ( pol. śmierć), co miałoby oddawać nastrój artysty w trakcie powstawania [[ballada (muzyka)|ballady]]. Inną jego sugestią jest słowo "dull" (pol. tępy, głupi)
Utwór ten powstał w połowie marca 1964 r. Wiadomo że Dylan tuż przed tym twórczym aktem, pokłócił się z Suze Rotolo w mieszkaniu jej siostry Carli (na [[Lower East Side]]). Według Suze (w "Dylan: A Biography" Boba Spitza z 1989 r.) Carla i Bob pobili się na podłodze mieszkania. W świetle tego określenie "pasożytniczna siostra" użyte przez Dylana w balladzie – nie dziwi. Wydarzenie to ostatecznie zakończyło związek Boba i Suze. Dopiero po kilku latach doszło między nimi do odnowienia przyjaźni i Suze stopniowo zrozumiała przyczyny napisania tekstu tej ballady.
| |||