Geminidy: Różnice pomiędzy wersjami

Ciało macierzyste Geminidów czyli planetoida (3200) Phaeton zostało odkryte w 1983 roku przez [[sztuczny satelita|satelitę]] [[IRAS]]. W świetle dzisiejszej wiedzy wydaje się, że Phaeton to odewoluowane [[jądro komety|jądro]] starej [[Kometa|komety]]. Ewolucja tego ciała przebiegała dużo szybciej niż innych komet, ze względu na krótki okres obiegu i małą odległość od Słońca. W [[peryhelium]] na Phaetona i [[meteoroid]]y z roju Geminidów działa temperatura 1100 K, co dość skutecznie unicestwia wszelkie lotne substancje. Powoduje to [[Sublimacja|sublimację]] materii planetoidy, termiczną erozję i kruszenie skał. Materia tworzy za nią swojego rodzaju [[Warkocz kometarny|warkocz]] na wzór komety{{r|rudz}}. Ma to też ogromny wpływ na własności Geminidów. Tak duże temperatury są w stanie przeżyć tylko cząstki masywne i gęste. Faktycznie gęstość Geminidów jest dwukrotnie większa od typowej gęstości meteoroidów. W naszej atmosferze Geminidy docierają więc wyraźnie głębiej niż inne meteoroidy.

 

 

Geminidy są rojem dobrym do obserwacji w polskich szerokościach geograficznych. Wieczorem radiant tego roju znajduje się tuż nad horyzontem. Około godziny 18 UT jest już jednak na wysokości 20 stopni i od tego w zasadzie momentu możemy zacząć jego wartościowe obserwacje. Radiant roju góruje około 1 UT na wysokości ponad 70 stopni, co stwarza wręcz doskonałe warunki do obserwacji. Maksimum roju jest na tyle szerokie, że ZHRy powyżej 50 możemy obserwować przez dwie doby, co przy korzystnym