Depersonalizacja: Różnice pomiędzy wersjami

Depersonalizację zalicza się do [[zaburzenia spostrzegania|zaburzeń spostrzegania]], dokładniej zaś do zaburzeń spostrzegania własnej osoby i otoczenia, będących na pograniczu zaburzeń spostrzegania i zaburzeń [[świadomość|świadomości]], wraz z [[derealizacja|derealizacją]]{{r|JRJ}} bądź też do [[zaburzenia scalania czynności psychicznych|zaburzeń scalania czynności psychicznych]]{{odn|Wciórka|2012|s=357, 364}}, a w ich obrębie do objawów zaburzeń poczucia siebie. W obrębie tych ostatnich depersonalizacja wraz z [[dezorientacja|dezorientacją]] zaliczają się do ogólnych zaburzeń poczucia siebie, jednej z czterech grup zaburzeń poczucia siebie – oprócz zaburzeń [[jaźń|jaźni]], schematu ciała i poczucia zdrowia i choroby{{odn|Wciórka|2012|s=363}}.

 

 

Pomimo, że stanowi objaw psychopatologiczny, depersonalizacja może wystąpić u osoby całkowicie zdrowej psychicznie. Pojawia się wtedy w specyficznych okolicznościach, związanych z przeżyciami religijnymi, twórczymi, z napięciem emocjonalnym. Zazwyczaj jednak depersonalizacja wiąże się z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza o charakterze nerwicowym, niekiedy [[psychoza|psychotycznym]] (towarzyszyć jej wtedy mogą objawy psychotyczne, jak [[urojenia|urojeniowa]] interpretacja tych doznań, np. [[urojenia oddziaływania]], [[omamy rzekome]], objawy [[katatonia|katatoniczne]]), ale również organicznym. Wymienić tutaj można [[padaczka|padaczkę]] oraz [[zatrucie|zatrucia]]{{odn|Wciórka|2012|s=364}}.