Sakja Pandita: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Bibliografia: link do SEP
myślnik
Linia 2:
'''Sakja Pandita''' Kunga Gyeltsen, Kunga Gylatshan Pal Zangpo ([[język tybetański|tyb.]]: ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་།, [[transliteracja Wyliego|Wylie]]: ''sa skya paṇḍita kun dga’ rgyal mtshan'', [[pinyin tybetański|tyb.]]: ''Sa’gya Pandita Günga Gyaincain''; 1182–1251 r. n.e.) – wielki [[Tybet (region)|tybetański]] przywódca duchowy, jeden z najbardziej wpływowych [[buddyzm|buddyjskich]] uczonych oraz [[scholastyk]]ów.
 
Sakja Pandita był czwartym z pięciu znamienitych mistrzów - twórców jednej z głównych tradycji duchowej Tybetu, tradycji [[sakja]]. Bratanek wielkiego mistrza [[Sonam Tsemo]], dzierżawcy tradycji [[sakja]]. Ze względu na jego wkład dla historii [[buddyzm]]u w [[Tybet (region)|Tybecie]] jest uważany obecnie wraz z [[Tsongkhapa|Tsongkhapą]] i [[Longczenpa|Longczenpą]] za główną postać [[Buddyzm tybetański|buddyzmu tybetańskiego]], która jest niczym emanacją [[Mandziuśri]]ego. Kunga Gyeltsen jest powszechnie znany jako Sakja Pandita, czyli "wielki uczony, z sanskrytu pandita" tradycji sakja. Znawca i twórca w wielu dziedzinach w tym medycyny, filozofii, gramatyki, dialektyki, poezji, sanskrytu, astrologii oraz przede wszystkim wielki mistrz [[Tantry Jogi Najwyższej|tantryczny]] i twórca dzieł tantrycznych, w szczególności systemu [[Lamdre]]. Jego sława była tak wielka, że dotarła do [[Indie|Indii]], skąd przybyło wielu mistrzów tradycji niebuddyjskich, których nawrócił w debatach doktrynalnych. W momencie gdy Tybet znalazł się pod panowaniem Chana [[Kubilaj]]a, Sakja Pandita zainicjował początek długich związków między [[sakja]]pami a mongolskimi zwierzchnikami Tybetu, do tego stopnia, że zawarł on traktat pokojowy i zainicjował zakończoną sukcesem misję nawracania państwa [[Mongołowie|Mongołów]] na buddyzm. Chan Kubilaj przyjął wówczas bratanka Sakja Pandity o imieniu [[Pagpa]] ([[Transliteracja Wyliego|wylie:]] Gro-mgon Chos-rgyal ‘Phags-pa Blo-gros rgyal-mtshan, 1235 – 1280) w 1253&nbsp;r.&nbsp;n.e. jako swojego najwyższego mistrza duchowego i doradcę w sprawach politycznych<ref>http://www.berzinarchives.com/web/en/archives/e-books/unpublished_manuscripts/survey_tibetan_history/chapter_3.html - Alexander Berzin: "A Survey of Tibetan History" na podstawie Tsepon, W. D. Shakabpa: "Tibet: A Political History.", New Haven, Yale University Press, 1967</ref>. Owe relacje religijno-polityczne sakjapów wiele wieków później zastąpiły relacje między [[Dalajlama]]mi, a następnymi władcami [[Mongolia|mongolskimi]].
 
== Wykaz głównych dzieł Sakja Pandity ==