Musa Juka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
m poprawa linków
Linia 32:
 
== Życiorys ==
Pochodził z [[Muzułmanin|muzułmańskiej rodziny]] kupieckiej. Był jednym z szóstki dzieci Zybera i Havy. Szkołę średnią ukończył w Szkodrze{{r|Dervishi}}. W 1900 rozpoczął pracę w administracji osmańskiej w [[Szkodra|Szkodrze]] i awansował do stopnia dyrektora wydziału finansowego [[wilajet]]u szkoderskiego. W 1910 służył jako tłumacz armii osmańskiej w czasie tłumienia powstania antyosmańskiego w północnej Albanii. W 1914 wspierał działania [[Esad Pasza Toptani|Esada Paszy Toptaniego]] i z jego poręczenia został merem Szkodry.
 
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] współpracował z [[Austro-Węgry|administracją austro-węgierską]]. W kwietniu 1917 był członkiem delegacji [[Albańczycy|Albańczyków]], która złożyła hołd nowo wybranemu cesarzowi [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]] [[Karol I Habsburg|Karolowi I]]{{r|Dervishi}}.
 
W latach 1921-1924 ponownie pełnił funkcję [[mer]]a Szkodry. W 1924 w czasie zamachu stanu zorganizowanego przez zwolenników [[Fan Noli|Fana Nolego]] dom Juki w Szkodrze został spalony przez tłum demonstrantów, a Juka ratował się ucieczką za granicę. Powrócił do kraju wraz z [[Ahmed Zogu|Ahmedem Zogu]] w grudniu 1924, stając się jednym z jego najbardziej zaufanych współpracowników. We wrześniu 1925 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych, które sprawował do lutego 1927. Ponownie objął kierownictwo resortu spraw wewnętrznych w 1933. Jako szef resortu wykazał się okrucieństwem w tłumieniu spisków skierowanych przeciwko Ahmedowi Zogu. Po stłumieniu rebelii w Fierze w 1935 nakazał aresztować 500 osób{{r|pearson}}.