Franciszek Onufry Bieliński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Uzupełnienie bibliografii |
Pernambuko (dyskusja | edycje) źródła/przypisy, linki zewnętrzne |
||
Linia 33:
W [[1766]] roku był posłem na [[Sejm Czaplica]] z [[ziemia czerska|ziemi czerskiej]] <ref>Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766 ..., brak paginacji</ref>. Członek konfederacji [[Andrzej Mokronowski|Andrzeja Mokronowskiego]] w [[1776]] roku i poseł na [[sejm 1776]] roku z [[ziemia czerska|ziemi czerskiej]]<ref>Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.</ref>.
Jako jeden z pierwszych nawiązał kontakt z [[Komisja Edukacji Narodowej|Komisją Edukacji Narodowej]], przedstawiając swe projekty reformy szkolnictwa. Od roku 1776, już jako jej członek, zajął się porządkowaniem funduszu edukacyjnego. Popierał rozwój oświaty, nie tylko dla [[Szlachta w Polsce|szlachty]], ale dla wszystkich [[Stan (zbiorowość społeczna)|stanów]], także oświaty kobiet. Był rzecznikiem nowoczesnych programów kształcenia, z polskim językiem wykładowym. Wraz z pedagogami ks. [[Antoni Popławski|Antonim Popławskim]], i ks. [[Adolf Kamieński|Adolfem Kamieńskim]] opracował projekt pt. „Rady i uwagi co do nowego urządzenia szkół narodowych”, w którym pojawiły się postulaty napisania nowych książek do nauczania w języku polskim dzięki czemu przyczynił się do powstania [[Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych|Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych]]{{odn|Antoni Karbowiak|1893}}{{odn|Antoni Karbowiak|1905}}.
W roku [[1775]]na wezwanie ''Uniwersału'' ks. [[Grzegorz Piramowicz|Piramowicza]] napisał projekt oświatowy: ''Sposób edukacji w XV listach opisany...'', w którym proponował (po raz pierwszy na gruncie polskim) powszechność kształcenia oraz odpowiednią edukację dla każdego stanu społecznego. [[Chłopi]] i [[Mieszczaństwo|mieszczanie]] – szkółka parafialna, szlachta – szkoły wojewódzkie (średnie; elementarna edukacja w domu), duchowni – seminaria. Był członkiem [[Rada Nieustająca|Rady Nieustającej]] w latach [[1780]]-[[1784]] (jej konsyliarzem w latach 1782-1784), a w latach [[1784]]-[[1793]] pisarzem wielkim koronnym. Przez 4 lata przebywał we Włoszech (1787-1790).
Linia 53 ⟶ 55:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę |nazwisko = [[Antoni Karbowiak]]| tytuł = O książkach elementarnych na szkoły wojewódzkie z czasów Komisyi edukacyi narodowej| wydawca = Muzeum| miejsce = Lwów|rok = 1893|odn=tak}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko = [[Antoni Karbowiak]]| tytuł = Materiały do dziejów Komisji Edukacji Narodowej| wydawca = Muzeum| miejsce = Lwów|rok = 1905|odn=tak}}
* H. P. Kosk, ''Generalicja polska'', t. 1, wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków
*B. Biliński, ''Francesco Bieliński, un viaggiatore illuminista polacco tra Firenze e Roma (1788-1789)'' [w:] ''Viaggiatori Polacchi in Italia : congresso internazionale'', a cura di E. Kanceff e R. Lewanski, Geneve 1988, s. 217-238
| |||