Wilhelm I Dobry: Różnice pomiędzy wersjami

Wilhelm był jednym z synów [[Władcy Hainaut|hrabiego Hainaut]] i [[Władcy Hrabstwa Holandii|hrabiego Holandii i Zelandii]] [[Jan I (hrabia Hainaut)|Jana]] (Jana II w Holandii i I w Hainaut) oraz Adelajdy, córki hrabiego Holandii [[Floris IV Holenderski|Florisa IV]]{{r|nnbw|gm}}. Jego starszy brat zginął w 1302 w [[Bitwa pod Courtrai|bitwie pod Courtrai]], dzięki czemu to Wilhelm jeszcze w ostatnich latach życia ojca przejął jego obowiązki, a w 1304 odziedziczył po nim tytuły hrabiowskie [[Hrabstwo Hainaut|Hainaut]], [[Holandia (kraina historyczna)|Holandii]] i [[Zelandia (prowincja)|Zelandii]]. Jeszcze przed śmiercią ojca bronił w 1304 Zelandii i Holandii przeciwko [[Władcy Flandrii|hrabiemu Flandrii]] [[Gwidon de Dampierre|Gwidonowi z Dampierre]] – mimo poniesionej na początku porażki zdołał go powstrzymać, a następnie przyłączył się do floty francuskiej, która odniosła nad Gwidonem decydujące zwyciestwozwycięstwo w [[Bitwa morska pod Zierikzee|bitwie pod Zierikzee]]{{r|adb|nnbw}}.

Mimo śmierci Gwidona, trwały spory z hrabiami Flandrii. Pozycję Wilhelma umocniło znacząco zawarte w 1305 małżeństwo z bratanicą [[Władcy Francji|króla Francji]] [[Filip IV Piękny|Filipa IV Pięknego]] Joanną z Valois, jednak spór z hrabiami Flandrii wysuwającymi roszczenia do Zelandii trwał jeszcze przez długie lata. Został zakończony dopiero na mocy układu zawartego w [[Paryż]]u w 1323{{r|adb|nnbw}}. To porozumienie pozwoliło Wilhelmowi na zerwanie bliskich więzów z Francją (dotąd wspraciewsparcie królów francuskich było niezbędne) i zbliżenie się do stronnictwa angielskiego. W 1324 wydał swoją córkę [[Małgorzata II z Hainaut|Małgorzatę]] za sprzymierzonego z Anglią [[Władcy Niemiec|króla Niemiec]] [[Ludwik IV Bawarski|Ludwika IV Bawarskiego]], z którym nawiązał bliskie stosunki już po jego wyborze w 1314. W 1327 pomógł zbrojnie królowej angielskiej [[Izabela Francuska|Izabeli]] w doprowadzeniu do abdykacji jej męża [[Edward II|Edwarda II]], a wkrótce potem (w 1328{{r|nnbw}}) córka Wilhelma [[Filipa de Hainault|Filipa]] poślubiła nowego króla Anglii [[Edward III|Edwarda III]]. Od tego momentu zaczął zajmować pozycję mediatora między potęgami (m.in. między papieżem a cesarzem{{r|gm}}). Miał odmówić Ludwikowi Bawarskiemu przyjęcia tytułu książęcego, jednak jego znaczenie polityczne było bardzo duże, a dwór prowadził na wzór królewski{{r|adb}}.