Marek Pol: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
poprawa ujedn., dr. mer. |
||
Linia 7:
|miejsce śmierci =
|funkcja = [[Wiceprezes Rady Ministrów]], [[Ministerstwo Infrastruktury|minister infrastruktury]]
|partia = [[Unia Pracy]]<ref>Zawieszony w prawach członka partii. W rządzie był przedstawicielem [[Polskie Stronnictwo Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego]].</ref>
|od = 19 października 2001
|do = 2 maja 2004
Linia 29:
'''Marek Ludwik Pol''' (ur. [[8 grudnia]] [[1953]] w [[Słupsk]]u) – polski polityk.
Przewodniczący [[Unia Pracy|Unii Pracy]] w latach 1998–2004, poseł na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|X]] (1989–1991), [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)|II]] (1993–1997) i [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji (2001–2005)|IV kadencji]] (2001–2005), w latach 1993–1995 minister przemysłu i handlu w [[Rząd Waldemara Pawlaka|rządzie Waldemara Pawlaka]], w latach 1995–1997 sekretarz stanu i pełnomocnik Rady Ministrów ds. reformy rządu, w latach 2001–2004 [[wiceprezes Rady Ministrów]] i minister infrastruktury w [[Rząd Leszka Millera|rządzie Leszka Millera]].
== Życiorys ==
Linia 36:
W latach 1976–1990 był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]], następnie współtworzył [[Polska Unia Socjaldemokratyczna|Polską Unię Socjaldemokratyczną]], w 1992 został jednym z założycieli [[Unia Pracy|Unii Pracy]]. Od 1989 do 1991 sprawował mandat posła na [[Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|Sejm kontraktowy]] wybranego z ramienia PZPR. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego nadzwyczajnej komisji do zajmującej się ustawami związanymi z reformą gospodarczą i wiceprzewodniczącego Komisji Przekształceń Własnościowych, w trakcie kadencji przeszedł do Poselskiego Klubu Pracy. W 1992 był ekspertem gospodarczym [[Polskie Stronnictwo Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego]] podczas zakończonych niepowodzeniem negocjacji w sprawie utworzenia rządu pod kierownictwem [[Waldemar Pawlak|Waldemara Pawlaka]].
Ponownie zasiadał w [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)|Sejmie II kadencji]] w latach 1993–1997 z ramienia [[Unia Pracy|Unii Pracy]]. W 1993, mimo niewejścia UP do rządu koalicji [[Koalicja SLD-PSL|SLD-PSL]], objął funkcję [[Ministerstwo Przemysłu i Handlu|ministra przemysłu i handlu]] w [[Rząd Waldemara Pawlaka|Waldemara Pawlaka]] (jako przedstawiciel [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]]<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/Plus-Minus/302019900-Waldemar-Witkowski-Chce-by-prezerwatywy-byly-dostepne-w-szkolach-srednich.html|tytuł=Waldemar Witkowski: Chcę, by prezerwatywy były dostępne w szkołach średnich|opublikowany=rp.pl|data=2018-02-04}}</ref>, zawieszając członkostwo w UP). Po dymisji tego rządu, jako sekretarz stanu i pełnomocnik [[Rada Ministrów w Polsce|Rady Ministrów]], przygotował i przeprowadził [[Reforma centrum administracji w 1997|reformę administracji rządowej]]. Wiosną 1997, po przeprowadzeniu reformy, odszedł z rządu i powrócił do działalności w Unii Pracy.
W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1997 roku|1997]] nie uzyskał ponownie mandatu, a jego ugrupowanie nie osiągnęło progu wyborczego. W tym samym roku objął funkcję prezesa [[Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa|Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa]], zajmując to stanowisko do 1998. 28 marca 1998 na VI kongresie Unii Pracy wybrano go na przewodniczącego partii. Wkrótce w imieniu UP zawarł z PSL oraz [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów|Krajową Partią Emerytów i Rencistów]] koalicję pod nazwą [[Przymierze Społeczne]] celem wspólnego startu w [[wybory samorządowe w Polsce w 1998 roku|wyborach samorządowych w 1998]]. Lista uzyskała 89 mandatów w sejmikach województw (w tym 2 dla kandydatów UP).
| |||