Janusz Onyszkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
poprawa ujedn., dr. mer. |
||
Linia 32:
[[Plik:Janusz Onyszkiewicz Adam Rotfeld Konferencja 15 Polski w NATO Kancelaria Senatu.JPG|thumb|240px|Janusz Onyszkiewicz z [[Adam Daniel Rotfeld|Adamem Rotfeldem]] podczas konferencji ''15 lat Polski w NATO'' w [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senacie]] (2014)]]
[[Plik:Bronisław Geremek - polityk wolności i solidarności Wystawa Senat RP 01.JPG|thumb|240px|Janusz Onyszkiewicz (drugi z lewej) podczas otwarcia wystawy ''[[Bronisław Geremek]] – polityk wolności i solidarności'' w [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmie RP]] (2008)]]
'''Janusz Adam Onyszkiewicz''' (ur. [[18 grudnia]] [[1937]] we [[Lwów|Lwowie]]) – polski [[polityk]], [[Matematyka|matematyk]], [[alpinista]], [[himalaista]] i [[speleologia|speleolog]], dwukrotny [[Ministerstwo Obrony Narodowej|minister obrony narodowej]] (w latach 1992–1993 i 1997–2000), poseł na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|X]], [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991–1993)|I]], [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)|II]] i [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1997–2001)|III]] kadencji, poseł do [[Polscy posłowie do Parlamentu Europejskiego 2004–2009|Parlamentu Europejskiego VI kadencji]] (do 2007 wiceprzewodniczący PE, a od 2007 wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych PE).
== Życiorys ==
Linia 44:
Od 1989 do 1991 był członkiem Komitetu Wykonawczego [[Unia Międzyparlamentarna|Unii Międzyparlamentarnej]]. Wiosną 1990 został pierwszym cywilnym [[Ministerstwo Obrony Narodowej|wiceministrem obrony narodowej]], a w 1992 [[Sekretarz stanu (Polska)|sekretarzem stanu]] w tym resorcie. W tym samym roku objął stanowisko [[Ministerstwo Obrony Narodowej|ministra obrony narodowej]], które zajmował do 1993. Pełniąc tę funkcję uczestniczył jednocześnie w pracach waszyngtońskiej Komisji Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych. Od 31 października 1997<ref>{{cytuj książkę | nazwisko=Dudek | imię=Antoni | autor link=Antoni Dudek | tytuł=Historia polityczna Polski 1989–2012 | wydawca=Znak | miejsce=Kraków | data=2013 |strony=378| isbn=978-83-240-2130-7}}</ref> do 16 czerwca 2000 ponownie stał na czele MON w [[rząd Jerzego Buzka|rządzie Jerzego Buzka]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko=Dudek | imię=Antoni | autor link=Antoni Dudek | tytuł=Historia polityczna Polski 1989–2012 | wydawca=Znak | miejsce=Kraków | data=2013 |strony=408| isbn=978-83-240-2130-7}}</ref>.
Od 1989 do 2001 sprawował mandat posła na Sejm [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji|X]], [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991–1993)|I]], [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1993–1997)|II]] i [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1997–2001)|III]] kadencji z ramienia [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”]] (w 1990 wstąpił do [[Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna|Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna]]), [[Unia Demokratyczna|Unii Demokratycznej]], a następnie [[Unia Wolności|Unii Wolności]]. Pełnił funkcje wiceprzewodniczącego [[Komisja Obrony Narodowej (Sejm)|Komisji Obrony Narodowej]], członka [[Komisja Spraw Zagranicznych (Sejm)|Komisji Spraw Zagranicznych]], delegacji polskiego parlamentu do Zgromadzenia Północnoatlantyckiego [[Unia Zachodnioeuropejska|Unii Zachodnioeuropejska]], a także do [[Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy|Zgromadzenia Parlamentarnego]] [[Rada Europy|Rady Europy]]. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|2001]] nie został ponownie wybrany do Sejmu, UW nie przekroczyła progu wyborczego.
W 1994 został prezesem [[Stowarzyszenie Euro-Atlantyckie|Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego]]. W 2004 z listy UW został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego [[Polscy posłowie do Parlamentu Europejskiego 2004–2009|VI kadencji]] w okręgu [[Okręg wyborczy nr 10 do Parlamentu Europejskiego w Polsce|małopolsko-świętokrzyskim]] liczbą 50 155 głosów (6,37%).
Linia 50:
Od 20 lipca 2004 do 16 stycznia 2007 zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego z ramienia [[Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy|Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy]]. Objął następnie funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych, jest także członkiem Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz Delegacji Białoruskiej PE. W [[Wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce w 2009 roku|2009]] bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy komitetu [[Porozumienie dla Przyszłości|Porozumienie dla Przyszłości – CentroLewica]] (jako kandydat [[Partia Demokratyczna – demokraci.pl|Partii Demokratycznej – demokraci.pl]]).
Zasiadał we władzach krajowych UD i UW. 4 marca 2006 wybrano go na przewodniczącego Partii Demokratycznej – demokraci.pl, funkcję tę pełnił do 10 stycznia 2009. Od 2010 był radcą w Ministerstwie Obrony Narodowej<ref>{{Cytuj stronę|url=http://archiwalny.mon.gov.pl/pl/artykul/10468 |tytuł=Janusz Onyszkiewicz radcą ministra ON |opublikowany=mon.gov.pl |data=17 grudnia 2010 |data dostępu=18 grudnia 2010}}</ref>. W maju 2016 został przewodniczącym rady politycznej PD, a pół roku później objął tę funkcję w powstałej z przekształcenia PD [[Unia Europejskich Demokratów|Unii Europejskich Demokratów]]. Potem został także przewodniczącym komitetu koordynacyjnego koalicji Wolność Równość Demokracja, powołanej przy [[Komitet Obrony Demokracji|Komitecie Obrony Demokracji]]<ref>{{Cytuj stronę|url=https://www.uniaeuropejskichdemokratow.pl/wspolpraca-polityczna |tytuł=Współpraca |opublikowany=uniaeuropejskichdemokratow.pl |data dostępu=16 lutego 2018}}</ref>.
=== Alpinizm ===
| |||