Czterej Muszkieterowie: Różnice pomiędzy wersjami

Sukcesy [[Suzanne Lenglen]] przyczyniły się do popularyzacji tenisa we Francji. Zachęceni jej sukcesami Borotra, Cochet i Lacoste odnosili coraz większe sukcesy w singlu, zaś w deblu uzupełniał ich Brugnon. W 1925 roku przegrali w finale Pucharu Davisa z reprezentacją Stanów Zjednoczonych. Podobny los spotkał ich rok później, lecz tym razem po raz pierwszy w meczu pucharowym singla zdołali pokonać [[William Tilden|Williama Tildena]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.tenis.net.pl/rene-lacoste/ |tytuł = Rene Lacoste |autor = Goget |data = 2013-03-07 |opublikowany = Tenis NET |język = pl |data dostępu = 2018-02-13}}</ref>. W tym samym sezonie w finale [[U.S. National Championships 1926|mistrzostw USA]] po raz pierwszy spotkało się dwóch Francuzów: Cochet pokonał wcześniej Tildena, zaś Borotra – [[Vincent Richards|Richardsa]] i [[Bill Johnston|Johnstona]]. W roku 1927 Tilden został zwyciężony przez Lacoste’a w spotkaniu finałowym [[French Championships 1927|międzynarodowych mistrzostw Francji]] oraz przez Cocheta w dramatycznym półfinale [[Wimbledon 1927|Wimbledonu]]. W finale Pucharu Davisa Lacoste szybko wygrał z Johnstonem, a Cochet po wymagającym pojedynku przegrał z Tildenem. Drugiego dnia Borotra i Brugnon po pięciu długich setach ulegli Tildenowi i [[Francis Hunter|Hunterowi]]. Ostatniego dnia wymęczony Tilden przegrał z Lacoste'emLacoste’em, a w decydującym spotkaniu Cochet zwyciężył Johnstona. Cała drużyna pokonała największego solistę, a Francja po raz pierwszy zdobyła Puchar Davisa. W latach 1928–1930 i w 1932 roku drużyna skutecznie broniła trofeum przed Amerykanami, zaś w 1931 roku w finale porażkę ponieśli Anglicy. To także mieszkańcy Wysp Brytyjskich byli tymi, którzy w 1933 roku odebrali puchar z rąk francuskich{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Muszkieterowie”|s=101–108}}.