Bitwa o Endor: Różnice pomiędzy wersjami

|dowódca2 = [[Palpatine|Darth Sidious]]†, [[Anakin Skywalker|Darth Vader]]†, [[Wielki Moff Tiaan Jerjerrod]]†

Dowództwo Sojuszu, nieświadome, że sytuacja ta została zaaranżowana przez Palpatine'aPalpatine’a celem sprowokowania rebeliantów do wystąpienia do otwartej walki, rozpoczęło przygotowania do ataku. Ponieważ – według przechwyconych planów – Gwiazda Śmierci miała być jeszcze nieuzbrojona, a ochronę zapewniał jej generator pola siłowego umieszczony na powierzchni pobliskiego księżyca, atak miał być przeprowadzony dwutorowo. Oddział komandosów miał wylądować na Endorze i zniszczyć emiter pola siłowego, co umożliwiłoby bezpośredni atak flocie Sojuszu – pod osłoną okrętów liniowych, małe [[Samolot myśliwski|myśliwce]] kosmiczne miały przeniknąć do wnętrza Gwiazdy i zniszczyć jej główny reaktor. Etapem naziemnym dowodzić miał generał [[Han Solo]], a brali w niej udział także: [[Luke Skywalker]], [[Leia Organa]], [[Chewbacca]], [[R2-D2]] i [[C-3PO]]. Akcja w przestrzeni kosmicznej koordynowana była przez [[Admirał Ackbar|admirała Ackbara]], a grupą mającą uderzyć bezpośrednio na stację bojową dowodził [[Lando Calrissian]] zasiadający za sterami [[Sokół Millennium|Sokoła Millenium]].

Na krótko przed atakiem Skywalker odłączył się od sił naziemnych i oddał się w ręce sił imperialnych, aby podjąć próbę nakłonienia swojego ojca, [[AnakinDarth SkywalkerVader|Dartha Vadera]] na przejście na [[Moc (Gwiezdne wojny)#Jasna strona Mocy|stronę dobra]]. Vader zabrał go na pokład Gwiazdy Śmierci, przed oblicze Imperatora – zgodnie z planem tego ostatniego, który chciał wykorzystać wydarzenia bitwy do przeciągnięcia młodego [[Jedi]] na [[Moc (Gwiezdne wojny)#Ciemna strona Mocy|Ciemną Stronę Mocy]].

Z początku operacja naziemna przebiegała zgodnie z planem i Rebeliantom udało się zlokalizować i opanować generatory pola. Równocześnie flota rebeliancka wyszła z [[Nadprzestrzeń (fantastyka naukowa)|nadprzestrzeni]] i rozpoczęła atak na Gwiazdę Śmierci. W tym momencie Palpatine wyjawił Luke'owiLuke’owi, że cała sytuacja była zaaranżowaną przez niego pułapką – na jego rozkaz dodatkowe, ukryte dotychczas oddziały [[szturmowcy|szturmowców]] imperialnych wyparły siły rebeliantów z bunkra, uniemożliwiając im zniszczenie osłon. W przestrzeni natomiast Flota Sojuszu została odcięta przez okręty imperialne, a na dodatek superlaser Gwiazdy Śmierci okazał się być sprawny – stacja zaczęła niszczyć flotę rebeliancką. Sytuacja wydawała się być kompletną klęską i ostatecznym końcem Sojuszu.