Ojcowie apostolscy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ojcowie apostolscy''' – najstarsze pokolenie [[ojcowieOjcowie Kościoła|pisarzy wczesnochrześcijańskich]]. Tworzyli bezpośrednio po czasach apostolskich (przełom I i II wieku, pierwsza połowa II wieku) i powoływali się na autorytet [[apostoł]]ów [[Jezus Chrystus|Chrystusa]] (zwłaszcza [[Jan Ewangelista|apostoła Jana]] który żył najdłużej), lub ich bezpośrednich uczniów. Ich pisma nie zostały włączone do [[kanonKanon Biblii|kanonu Biblii]]. Twórczość ojców apostolskich obejmuje kilka dzieł, różnorodnych pod względem gatunkowym (zbiory pouczeń, listy), lecz dość jednorodnych pod względem treści, którą są zalecenia duszpasterskie, oraz stylu nawiązującego do listów św. Pawła. Ojcowie apostolscy poprzedzają działalność [[Apologetyka|apologetów]] (od drugiej połowy II wieku).

* [[Klemens I|Klemens I]] – biskup Rzymu

* [[Hermas (pisarz)|Hermas]] – autor ''[[Pasterz Hermasa|''Pasterza'']]''

* [[Papiasz z Hierapolis|Papiasz]] – biskup Hierapolis, prawdopodobnie uczeń Jana Apostoła, przyjaciel Polikarpa<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = Ireneusz|imię = |tytuł = Adv. haer. 5, 33, 4|rok = |wydawca = |miejsce = |strony = |isbn =}}</ref>; świadek tradycji ustnej przekazanej przez Apostołów<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Historia Kościelna | strony = 3, 39, 3-4 | autor link = Euzebiusz z Cezarei}}</ref>. Autor zaginionego dzieła „Wyjaśnienie słów Pana” ''([[językJęzyk starogrecki|stg]]. Κυριακῶν Λογίων Ἐξηγήσις)''<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Holmes | imię = Michael W. | tytuł = The Apostolic Fathers |rok = 2007 | wydawca = Baker Academic | miejsce = Michigan | strony = 277 | isbn = 978-0-8010-3468-8}}</ref>.

Ojcowie apostolscy zachowali żywą pamięć osoby Chrystusa z racji bezpośrednich kontaktów z apostołami i uczniami apostolskimi. Ich pisma ukazują napięcie eschatologiczne, oczekiwanie na [[paruzjaParuzja|paruzję]] - powtórne przyjście Chrystusa, która jest bliska ([[millenaryzmMillenaryzm|chiliazm]]); z tej racji gotowi są przyjąć [[Męczennik|męczeństwo]], aby być w bliskości Chrystusa, pragnienie bliskości osiąga często formę [[Mistyka chrześcijańska|mistyczną]] (Ignacy). Dzieła ojców zawierają dość jednolitą doktrynę chrystologiczną, jednak ich teologia ta ma charakter personalny i okolicznościowy. Chrystus jawi się jako istniejący odwiecznie Syn Boży, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, który uczestniczy w akcie stwórczym. [[Sakrament]]y oraz życie moralne są drogą chrześcijanina aby dostąpić zbawienia w Chrystusie. Prawa moralne którymi powinien kierować się człowiek pochodzą od Stwórcy{{r|:0}}{{r|:1}}.