Tajny współpracownik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
|||
Linia 6:
W 1960 wprowadzona została nowa instrukcją regulującą pracę operacyjną w Służbie Bezpieczeństwa. Wprowadziła ona nowe kategorie osobowych źródeł informacji. W sposób oficjalny zostało zdefiniowane pojęcie „tajnego współpracownika“. W zasadzie „tajny współpracownik” już w 1957 nieformalnie zastąpił wcześniejszego „agenta”{{odn|Musiał (red.)|2006|s=47}}. Według instrukcji ''byli to ludzie, którzy mając ''dotarcie'' do interesujących SB osób, grup czy ośrodków, wynikające z posiadania ich zaufania lub z różnego rodzaju powiązań, mogą wykonywać zlecone im zadania operacyjne''{{odn|Musiał (red.)|2006|s=47}}.
Kolejna instrukcja pracy operacyjnej wprowadzona w 1970 spowodowała pewne zmiany w kategoriach [[osobowe
W listopadzie 1989 przekształcono struktury Służby Bezpieczeństwa, a w grudniu wydano nową instrukcję pracy operacyjnej. Jako główną kategorię utrzymano „tajnego współpracownika”. Otrzymał on większy zakres obowiązków i przejął zadania nieformalnych dotychczas „rezydentów”{{odn|Musiał (red.)|2006|s=48}}. Instrukcja określała, że ''tajnym współpracownikiem jest osoba pozyskana do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa w celu uzyskiwania w sposób tajny ważnych informacji dla tej służby oraz realizacji innych zadań. Tajny współpracownik może z upoważnienia Służby Bezpieczeństwa kierować lub koordynować pracę innych tajnych współpracowników''{{odn|Musiał (red.)|2006|s=48}}.
W stosowanej przez SB klasyfikacji, oprócz TW, [[Osobowe źródło informacji|osoby udzielające informacji]] były rejestrowane także jako [[Kontakt operacyjny (osobowe źródło informacji)|kontakt operacyjny]] (KO). W tej kategorii znajdowali się także ludzie czyniący to nieświadomie (co nie dotyczy wywiadu i kontrwywiadu – [[Departament I MSW|Departamenty I]] i [[Departament II MSW (1956-1990)|II MSW]], gdzie KO oznaczał trwałą i intencjonalnie świadomą współpracę).
| |||