José Moñino y Redondo: Różnice pomiędzy wersjami

'''José Moñino y Redondo, hrabia Floridablanca''' (ur. [[21 października]] [[1728]], zm. [[30 grudnia]] [[1808]]) – hiszpański mąż stanu i reformator administracji w duchu [[Oświecenie (epoka)|oświecenia]].

 

Urodzony w Murcji w 1728 jako syn emerytowanego oficera. Studiował prawo na uniwersytecie w [[Salamanka|Salamance]] i zyskał sławę jako adwokat. W 1766 został głównym prokuratorem [[Kastylia|Kastylii]]. Powierzono mu śledztwo w sprawie [[Motín de Esquilache|zamieszek]], które wybuchły w czasie rządów ministra [[Leopoldo de Gregorio, markiz Esquilache|Esquilache]] w tym samym roku i zyskał sobie opinię protagonisty polityki oświeconego króla [[Karol III Hiszpański|Karola III]]. Moñino był zwolennikiem wypędzenia [[Jezuici|jezuitów]] w 1767. Karol III uczynił Moñino hiszpańskim ambasadorem przy papieżu [[Klemens XIV|Klemensie XIV]] w 1772. W 1773 za obronę interesów hiszpańskich przeciw jezuitom (przekonał papieża o „nieodzowności” tego kroku) uzyskał od króla tytuł hrabiego Floridablanca. Do 1776 Floridablanca był hiszpańskim ambasadorem w [[Państwo Kościelne|Państwie Kościelnym]].