Przybytek był budynkiem skonstruowanym z szeregu desek z drzewa [[sytym]] ([[akacja]]), powleczonych lub wyłożonych złotem, umocowanych w podstawkach ze srebra i silnie wzmocnionych listwami z tego samego drewna, także powleczonymi złotem.
Konstrukcja ta miała 15 stóp (4,5 m) szerokości, 15 stóp wysokości i 45 stóp (13,7 m) długości. Była otwarta z przodu, czyli od strony wschodniej. Okrycie stanowił biały [[bisior]], na którym wyhaftowano postacie [[Cherubcherub]]inów w kolorach niebieskim, fioletowym i szkarłatnym. Otwarty przód budynku był zasłonięty zasłoną z materiału podobnego do okrycia. Zasłonę tę nazywano „drzwiami” lub pierwszą zasłoną. Jeszcze jedna tkanina tego samego rodzaju, podobnie haftowana w postacie [[Cherubcherub]]inów i nazywana „drugą zasłoną”, była zawieszona w ten sposób, że dzieliła Przybytek na dwa pomieszczenia. Pierwsze z nich było większe; miało 15 stóp szerokości i 30 stóp (9 m) długości. Nazywano je Miejscem Świętym lub Świątnicą Świętą. Drugie, tylne pomieszczenie, było nazywane Miejscem Najświętszym lub Świątnicą Najświętszą. Te dwa pomieszczenia stanowiły właściwy Przybytek. Nad nimi był wzniesiony namiot, pełniący funkcję ochronną. Składał się on z trzech warstw: tkaniny sporządzonej z koziej sierści, skór baranich farbowanych na czerwono i skór fok (według innych tłumaczeń Pisma Świętego – np. [[Biblia Tysiąclecia|Biblii Tysiąclecia]] – skór delfinów).
