Cewka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
Linia 1:
{{Inne znaczenia|elementu elektrycznego| [[Cewka (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tego słowa]]}}
{{Element elektroniczny infobox
| nazwa = Cewka
| grafika = Electronic component inductors.jpg
| opis grafiki = Cewki
| typ = [[element elektroniczny bierny|bierny]]
| zasada_działania = [[indukcja elektromagnetyczna]]
| wynalazca =
| rok_wynalezienia =
| wprowadzenie_na_rynek = Michael Faraday (1831)
| wyprowadzenia =
| symbol = Cewka.svg
| opis symbolu = Symbol cewki, jej oznaczenie<br />oraz prąd i spadek napięcia
| commons = Category:Inductors
| wikisłownik = cewka
}}
'''Cewka''', '''zwojnica''', '''[[solenoid]]''', induktor – [[element elektroniczny bierny]].
Linia 24:
 
Strumień indukcji pola magnetycznego przepływającego przez cewkę opisuje wzór:
:: <math>\Phi=Li \,</math>
 
Siłę elektromotoryczną indukowaną w cewce wyraża wzór:
:: <math>\varepsilon =-\frac{d\Phi}{dt} = -\frac {dLi} {dt} = -(L \frac {di} {dt} + i\frac {dL} {dt}) </math>
 
Przyjmując, że indukcyjność cewki nie zmienia się, co jest spełnione dla większości obwodów elektrycznych, powyższy wzór upraszcza się do:
:: <math>\varepsilon=-L\frac{di}{dt}.</math>.
 
gdzie:
: <math>\Phi</math> – [[strumień indukcji magnetycznej]]
: ''L'' – indukcyjność cewki
: ''i'' – natężenie prądu elektrycznego płynącego przez cewkę
: <math>\varepsilon</math> – [[siła elektromotoryczna]] [[samoindukcja|samoindukcji]]
: ''t'' – czas.
 
Indukująca się w cewce siła elektromotoryczna (napięcie) zależy od jej indukcyjności oraz od zmiany w czasie płynącego przez nią prądu. W obwodach prądu zmiennego sinusoidalnego, w stanie ustalonym [[napięcie elektryczne|napięcie]] na cewce wyprzedza o 90° prąd płynący w cewce (napięcie i prąd są przesunięte w fazie o <math>\frac{\pi}{2}</math>).
 
=== Indukcyjność cewki ===
[[Indukcyjność]] jest podstawowym parametrem elektrycznym opisującym cewkę. Jednostką indukcyjności jest [[henr]] [H]. Prąd płynący w obwodzie wytwarza skojarzony z nim [[Strumień indukcji magnetycznej|strumień magnetyczny]]. [[Indukcyjność]] definiuje się jako stosunek tego strumienia i prądu, który go wytworzył:
:: <math>L=k\frac{\Phi}{i}</math>
 
Linia 49:
=== Stała cewki ===
Dla [[prąd stały|prądu stałego]] odpowiednikiem indukcyjności jest [[stała cewki]]:
: <math>C = \frac{H}{I}</math> gdzie: ''H'' – [[natężenie pola magnetycznego]], ''I'' – [[Natężenie prądu elektrycznego|natężenie prądu]].
 
== Łączenie cewek ==
Linia 62:
[[Plik:Inductors in parallel.svg|thumb|220px]]
Połączone równolegle cewki można zastąpić jedną o indukcyjności zastępczej danej wzorem:
: <math>\frac{1 \over L_}{z}L_z} = {1 \over L_frac{1}{L_1}+\frac{1 \over L_}{2}L_2}+...+\frac{1 \over L_}{n}L_n}=\sum_{i=1}^{n}\frac{1 \over L_}{i}L_i}</math>{{odn|Osiowski|Szabatin|1992|s=104}}
 
Powyższe zależności zachodzą pod warunkiem, że [[pole magnetyczne]] każdej z cewek nie wnika do pozostałych. W przeciwnym przypadku pojawia się [[indukcyjność wzajemna]], zmieniająca indukcyjności cewek składowych.
Linia 69:
=== Reaktancja ===
[[Reaktancja (elektryczność)|Reaktancję]] cewki wyraża wzór:
:: <math>X_L= \omega L \,</math>
 
gdzie ''ω'' jest [[pulsacja|pulsacją]] prądu.
Linia 75:
=== Impedancja ===
[[Impedancja]] idealnej cewki jest równa iloczynowi jej reaktancji i jednostki urojonej:
: <math>\ Z_L= jX_L.</math>
 
=== Dobroć ===
Rzeczywiste cewki wykazują też rezystancję ''R''. Jednym z istotnych parametrów cewki rzeczywistej jest [[dobroć]] cewki określona wzorem:
: <math>Q = \frac {|X_L|} {R_s}.</math>
 
=== Energia pola magnetycznego ===
Linia 86:
 
Aby w czasie ''dt'' spowodować przepływ prądu o natężeniu ''i'' przez cewkę, trzeba wykonać pracę:
:: <math>dW = - \varepsilon i dt </math>
 
Minus oznacza, kierunek prądu jest przeciwny do polaryzacji siły elektromotorycznej. Po podstawieniu wzór ten przyjmuje postać:
:: <math>dW = i \ dt \ L\frac{di \over }{dt} = Li \ di</math>
 
Jest to praca wykonana przy zwiększeniu natężenia prądu od wartości ''I'' do wartości ''I+di''. Aby obliczyć pracę zwiększenia natężenia prądu od 0 do ''I'' należy powyższe równanie wycałkować:
:: <math>W = \int^I_0 Li \ di = L \int^I_0 i \ di = {\frac{LI^2} \over {2}</math>
 
Gdy w zwojnicy płynie prąd o natężeniu ''I'', wówczas wytwarza ona [[pole magnetyczne]]. Energia tego pola równa jest pracy potrzebnej do jego wytworzenia, czyli:
:: <math>E_L = {1 \over 2}frac12 LI^2 = \frac 1 2frac12 V \frac {B^2} \mu </math>
 
gdzie:
: ''L'' – [[indukcyjność]] cewki
: ''I'' – natężenie prądu płynącego przez cewkę
: ''B'' – indukcja magnetyczna
: ''V'' – objętość cewki (obszar, w którym występuje indukcja ''B'').
 
== Działanie i zastosowania ==
[[Plik:Inductors-photo.JPG|thumb|320px|Cewki]]
Cewka jest [[element elektroniczny inercyjny|elementem inercyjnym]] – gromadzi energię w wytwarzanym polu magnetycznym. W połączeniu z [[kondensator]]em tworzy [[Obwód rezonansowy LC|obwód rezonansowy]] (jeden z fundamentalnych obwodów elektronicznych).
 
Cewki zasilane prądem stałym, zwane [[elektromagnes]]ami, są wykorzystywane do wytwarzania pola magnetycznego lub jego kompensacji, na przykład przy [[rozmagnesowanie|rozmagnesowaniu]] i pomiarach pola magnetycznego.
Linia 131:
 
== Bibliografia ==
* {{Cytuj | autor=Jerzy Osiowski; [[Jerzy Szabatin]] | tytuł=Podstawy teorii obwodów | opis=t. I | wydawca=Wydawnictwa Naukowo-Techniczne | miejsce=Warszawa | data=1992 | id={{ISBN|83-204-1349-4}} (całość), {{ISBN|83-204-1350-8}} tom I | odn=tak}}
 
{{Teoria obwodów}}