BI-1: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
m →Historia: jęz. |
||
Linia 76:
W grudniu [[1933]] roku ośrodki GIRD i GDL połączono tworząc z nich Instytut Rakietowy w Moskwie, w którym to [[Siergiej Korolow]] w [[1935]] roku skonstruował i oblatał szybowiec SK-9 z myślą o zamontowaniu w nim silnika rakietowego. W [[1939]] roku Leonid Duszkin i Aleksiej Isajew skonstruowali silnik rakietowy RDA-1-150 o ciągu 147 daN (150 kG) na paliwo ciekłe. Silnik ten zamontowano w szybowcu SK-9, a powstały w ten sposób samolot oznaczono jako RP-318-1. Oblotu dokonano w dniu 28 lutego [[1940]] roku, kiedy w samolocie RP-318-1, wcześniej wyholowanym przez samolot [[I-5]] na wysokości 2600 m, uruchomiono dwukrotnie na krótko silnik rakietowy.
Po tej udanej próbie szef Instytutu Rakietowego prof. Wiktor Bołochowitin uzyskał 12 czerwca 1940 zgodę [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] i Głównego Komitetu Obrony na rozpoczęcie prac nad skonstruowaniem samolotu myśliwskiego o napędzie rakietowym. Do jego opracowania wyznaczono konstruktorów
Opracowali oni samolot w układzie dolnopłata z wciąganym w locie podwoziem klasycznym. Od pierwszych liter nazwisk konstruktorów, otrzymał on oznaczenie '''BI-1'''. Prototyp był gotowy w [[1941]] roku, a w sierpniu wykonano pierwsze próby w locie. Odbywały się one bez uruchamiania silnika. Samolot startował na holu za samolotem [[Pe-2]]. Próby zakończyły się powodzeniem. Uznano, że samolot nadaje się do samodzielnego lotu.
[[File:Rus Stamp GSS-Bakhchivanji.jpg|thumb|left|Rosyjski znaczek pocztowy z 2009 r. upamiętniający śmierć Grigorija Bachcziwandżi]]
W dniu [[15 maja]] [[1942]] roku, na lotnisku Kolczowo w rejonie [[Jekaterynburg|Swierdłowska]], pilot doświadczalny [[Grigorij Bachcziwandżi]] wystartował i odbył lot z uruchomionym silnikiem rakietowym. Następnie rozpoczęły się próby,
Po tej katastrofie próby przerwano. Wznowiono je dopiero w styczniu [[1945]], gdy wprowadzono niezbędne zmiany w konstrukcji maszyny. Zbudowano serię samolotów w ilości jedynie 8 sztuk. Nosiły one nazwy '''BI-''' i kolejny numer. Próby w locie potwierdziły ich zalety (np. dużą prędkość), lecz z uwagi na bardzo mały zasięg i czas lotu ostatecznie zrezygnowano z dalszych badań na rzecz samolotów z [[silnik turboodrzutowy|silnikami turboodrzutowymi]].
Linia 90:
Samolot BI-1 to jednomiejscowy doświadczalny samolot myśliwski, dolnopłat o konstrukcji metalowej i skrzydłach trapezowych.
Kadłub w przedniej części mieścił uzbrojenie pokładowe, a poniżej cylindryczny zbiornik paliwa (nafty) i sprężonego powietrza. W środkowej górnej części tuż przed skrzydłami szczelnie zakrytą kabinę pilota,
Usterzenie klasyczne było wzmocnione i usztywnione z góry i z dołu [[zastrzał (lotnictwo)|zastrzałami]]. Statecznik poziomy zakończono z obu stron okrągłymi pionowymi płytami dla poprawienia jego opływu przez strugi powietrza przy dużych prędkościach lotu.
| |||