Najwyższe Zgromadzenie Ludowe KRLD: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne, int. |
m Drobna zmiana |
||
Linia 4:
== Wybory i członkostwo ==
Zgodnie z Konstytucją Korei Północnej, prawo wyborcze posiadają wszyscy obywatele, którzy ukończyli 17 lat, niezależnie od partyjnej przynależności, poglądów politycznych, lub religii, mają czynne i bierne prawo wyborcze. W rzeczywistości jednak, Korea Północna jest monopartyjnym państwem totalitarnym. Wszyscy kandydaci są wybierani przez [[Demokratyczny Front na rzecz Zjednoczenia Ojczyzny]] na spotkaniach, na których zapadają decyzje, którzy kandydaci będą mianowani, a na karcie do głosowania można znaleźć tylko ich nazwiska. Demokratyczny Front na rzecz zjednoczenia Ojczyzny jest zdominowany przez [[Partia Pracy Korei|Partię Pracy Korei]], w ręku której spoczywa prawie cała władza. Pozostali uczestnicy koalicji to dwie inne partie polityczne: [[Koreańska Partia Socjaldemokratyczna]] i [[Czundoistyczna Partia Czongu|Partia
W 1990 roku skład północnokoreańskiego parlamentu wyglądał następująco:
* [[Partia Pracy Korei]] - 601 mandatów,
* [[Koreańska Partia Socjaldemokratyczna]] - 51 mandatów,
* [[Czundoistyczna Partia Czongu|Partia
* kandydaci niezależni - 13 mandatów<ref>Association of Secretaries General of Parliaments </ref>.
Kim Dzong Il nie wygłosił przemówienia na pierwszej sesji 10. Najwyższego Zgromadzenia Ludowego w 1998 roku. Zamiast tego członkowie wysłuchali nagrania przemowy Kim Ir Sena, wygłoszonej w 1991 podczas pierwszej sesji 9. Najwyższego Zgromadzenia Ludowego.
|