Unia szwedzko-norweska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Unia szwedzko-norweska''', oficjalna nazwa połączonego państwa: '''Zjednoczone Królestwa Szwecji i Norwegii''' – istniejąca formalnie od [[14 stycznia]] [[1814]] do [[7 czerwca]] [[1905]] [[unia personalna]] pomiędzy [[Szwecja|Królestwem Szwecji]] i [[Norwegia|Królestwem Norwegii]]. Kraje te były połączone osobą monarchy. Pierwszym wspólnym królem Szwecji i Norwegii był [[Karol XIII]]. Jako że król rezydował w Sztokholmie, był w Norwegii reprezentowany przez [[wicekról]]a, którym zostawał zawsze następca obydwu tronów (urząd istniał w latach 1814-1891).

 

 

Norwegia nie od razu zgodziła się z postanowieniami [[Traktat kiloński|traktatu kilońskiego]] i wybrała własnego króla – [[Chrystian VIII Oldenburg|Chrystiana Fryderyka]], ogłaszając przy tym powstanie suwerennego [[Królestwo Norwegii (1814)|Królestwo Norwegii]]. Szwecja zajęła jednak kraj i doprowadziła tym samym do zawarcia unii.