Konsument (prawo): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m Bot poprawia odwołania do ustawy |
||
Linia 1:
{{inne znaczenia|konsumenta w ujęciu prawnym|[[Konsument (ekonomia)|ujęcie ekonomiczne]]}}
'''Konsument''' – w prawie polskim za konsumenta uważa się [[osoba fizyczna|osobę fizyczną]] dokonującą z [[przedsiębiorca|przedsiębiorcą]] [[czynność prawna|czynności prawnej]] niezwiązanej bezpośrednio z jej [[działalność gospodarcza|działalnością gospodarczą]] lub [[wolny zawód|zawodową]]. Jest to definicja zamieszczona w art. 22<sup>1</sup> [[kodeks cywilny|Kodeksu cywilnego]]<ref>{{Dziennik Ustaw|
== Definicja kodeksowa ==
Linia 7:
W roku 2000 miała miejsce nowelizacja kodeksu cywilnego, w której dodano przepis stanowiący: „za konsumenta uważa się osobę, która zawiera umowę z przedsiębiorcą w celu bezpośrednio nie związanym z działalnością gospodarczą”. Konsumentem mogła więc być osoba prawna. Takie ujęcie było niekorzystne dla polskich przedsiębiorców konkurujących z przedsiębiorcami zagranicznymi, dlatego w 2003 roku zawężono pojęcie konsumenta do osób fizycznych. Zrezygnowano też z „umowy” na rzecz „czynności prawnej”, by rozwiać wątpliwości, czy osoba fizyczna dokonująca jednostronnej czynności prawnej w związku z istniejącym stosunkiem konsumenckim (np. [[umowne prawo odstąpienia]]) jest jeszcze konsumentem{{odn|Radwański|Olejniczak|2011|s=205–206}}.
Kodeks cywilny podaje definicję, natomiast nie określa wyczerpująco skutków uznania osoby fizycznej za konsumenta. Zostały one umieszczone także w przepisach szczególnych, np. w ustawie o [[kredyt konsumencki|kredycie konsumenckim]]<ref>{{Dziennik Ustaw|
== Prawa konsumenta ==
|