Henryk Kuna: Różnice pomiędzy wersjami

W 1931 wygrał kolejny (piąty już od 1925) konkurs na [[pomnik Adama Mickiewicza w Wilnie]]. Według koncepcji Kuny, pomnik poety w szacie pielgrzyma, stał na cokole nawiązującym do figury Światowida, którego ściany zdobić miały płaskorzeźby ze scenami z ''[[Dziady (dramat)|Dziadów]]''. Podobnie jak poprzednie koncepcje, projekt Kuny wzbudził kontrowersje (krytykował go m.in. [[Konstanty Ildefons Gałczyński]]), jednak był on realizowany. Prace przerwał wybuch II wojny światowej, którą przetrwało tylko 7 płaskorzeźb. W 1996 sześć z nich umieszczono obok pomnika Mickiewicza autorstwa [[Gediminas Jokubonis|Gediminasa Jokubonisa]] z 1984. Siódma płyta znalazła się początkowo w [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowym w Warszawie]], a od 1995 jest ustawiona w [[Zespół pałacowo-parkowy w Radziejowicach|parku w Radziejowicach]]<ref name="Krzywicki">{{Cytuj książkę | nazwisko = Krzywicki | imię = Tomasz | tytuł = Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie. Przewodnik | url = {{Google Books|3Eedyf3LEE4C|Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie. Przewodnik |strony=248 |link=tak}}| wydawca = Oficyna Wydawnicza „Rewasz” | data = 2006 | strony = 248–250 | isbn = 9788389188519}}</ref>.

 

 

Od 1936 profesor rzeźby na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Stefana Batorego]] w Wilnie. Przeżył [[II wojna światowa|II wojnę światową]] ukrywając się po aryjskiej stronie i w 1945 został mianowany profesorem rzeźby na [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu]], ale zmarł przed objęciem stanowiska. Został pochowany w Alei Zasłużonych na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarzu Powązkowskim]] w Warszawie.