SZD-45 Ogar: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
uzupełnienie danych, źródła/przypisy, ilustracja
Linia 8:
|typ = [[Motoszybowiec]]
|konstrukcja = [[górnopłat]]
|załoga = 12
|data oblotu = 13 maja 1973
|lata produkcji = 1973-1979
Linia 26:
|wysokość =  m
|powierzchnia nośna = 19,10 m²
|profil skrzydła = laminarnyFX 61-168 na FX(?) 61-126 (WortmannWortman)
|masa własna = 470 kg
|masa użyteczna =
Linia 61:
|przestrzeń ładunkowa =
|wyposażenie dodatkowe =
|użytkownicy = [[Polska]], [[Stany Zjednoczone|USA]], [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|RFN]], [[Hiszpania]], [[Szwecja]], [[Bułgaria]], [[Norwegia]]
|użytkownicy =
|rzuty =
|commons = Category:SZD-45 Ogar
Linia 70:
 
== Historia ==
[[File:4X-GMB danny shalom 2.jpg|thumb|left|Ogra użytkowany w [[Wielka Brytania|Anglii]], 1986 r.]]
Prace konstrukcyjne nad Ogarem rozpoczęto na początku lat 70. na specjalne zamówienie Ernesta Kuhna z [[Niemcy Zachodnie|RFN-u]], udziałowca małej wytwórni silników motoszybowcowych. Pracami konstrukcyjnymi kierował [[Tadeusz Łabuć]]. Prototyp [[Badania w locie|oblatał]] 13 maja 1973 [[January Roman]]. Początkowo planowano wyposażyć Ogara w silnik Franklina (produkowanego na licencji w [[Rzeszów|Rzeszowie]]) jednak zrezygnowano z tej jednostki. Powodem rezygnacji okazały się za wysokie drgania, które powodowały wychylanie się silnika o kilkanaście stopni w obie strony oraz za duży hałas. Silnik Franklina został zamontowany w jednym egzemplarzu motoszybowca Ogar, większość dostała silniki Limbacha. Łącznie wyprodukowano 66 motoszybowców Ogar z tego 41 wyeksportowano. Większość Ogarów trafiło do [[Stany Zjednoczone|USA]], 13 do [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], 9 do RFN a kilka do [[Hiszpania|Hiszpanii]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Bułgaria|Bułgarii]] i [[Norwegia|Norwegii]]. Produkcję zakończono w 1979.
Prace konstrukcyjne nad Ogarem rozpoczęto na początku lat 70. na specjalne zamówienie Ernesta Kuhna z [[Niemcy Zachodnie|RFN-u]], udziałowca małej wytwórni silników motoszybowcowych. Pracami konstrukcyjnymi kierował [[Tadeusz Łabuć]]. Prototyp o znakach rejestracyjnych SP-0001 [[Badania w locie|oblatał]] 13 maja 1973 [[January Roman]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/pszd45.htm |tytuł = SZD-45A Ogar (motoszybowiec) | autor = |opublikowany = | data = |język = pl| data dostępu = 2018-06-11}}</ref>. Drugi prototyp o znakach rejestracyjnych SP-0003 został oblatany 24 kwietnia 1974 r. równiez przez Januarego Romana{{r|glass}}.
 
Początkowo planowano wyposażyć Ogara w silnik Franklina (produkowanego na licencji w [[Rzeszów|Rzeszowie]]) jednak zrezygnowano z tej jednostki. Powodem rezygnacji okazały się za wysokie drgania, które powodowały wychylanie się silnika o kilkanaście stopni w obie strony oraz za duży hałas. Silnik Franklina został zamontowany w jednym egzemplarzu motoszybowca Ogar, większość dostała silniki Limbacha.
 
Łącznie wyprodukowano 66 motoszybowców Ogar z tego 41 wyeksportowano. Większość Ogarów trafiło do [[Stany Zjednoczone|USA]], 13 do [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], 9 do RFN a kilka do [[Hiszpania|Hiszpanii]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Bułgaria|Bułgarii]] i [[Norwegia|Norwegii]]. Produkcję zakończono w 1979.
 
W 1976 r. zespół konstrukcyjny Ogara otrzymał nagrodę przyznaną przez [[Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT|NOT]]<ref name="glass">Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), ''Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju'', Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 276-285</ref>.
 
== Konstrukcja ==
Dwumiejscowy motoszybowiec przeznaczony do szkolenia, treningu i turystyki o konstrukcji metalowo-drewniano-kompozytowej. Zbudowany w układzie [[górnopłat|grzbietopłata]] z silnikiem pchającym umieszczonym w centralnej partii skrzydła{{r|glass}}<ref>{{Cytuj stronę |url = https://bezpieczenstwo.dlapilota.pl/sites/bezpieczenstwo.dlapilota.pl/files/2007_177_RK.pdf |tytuł = Raport Końcowy Wypadku Lotniczego zdarzenie nr: 177/07, Motoszybowiec SZD-45A „OGAR”, SP-0066 | autor = |opublikowany = | data = |język = pl| data dostępu = 2018-06-11}}</ref>. Dopuszczony do wykonywania akrobacji podstawowej.
 
[[Skrzydło (lotnictwo)|Skrzydło]] jednodźwigarowe o obrysie trapezowym, wyposażone w płytowe [[Hamulec aerodynamiczny|hamulce aerodynamiczne]] oraz [[Lotki (lotnictwo)|lotki]]. Końce skrzydeł wyposażone w podpórki do samodzielnego startu.
 
[[Kadłub (lotnictwo)|Kadłub]] laminatowy o konstrukcji skorupowej z wręgami drewnianymi. Kabina załogi dwuosobowa z miejscami obok siebie, wyposażona w podwójny układ sterowania, regulowane [[Pedały (lotnictwo)|pedały]] oraz fotele. Osłona kabiny dwuczęściowa, otwierana do tyłu. Na głównej wrędze nośnej zamocowany zbiornik paliwa o pojemności 60 litrów. Do spodu kadłuba przymocowana belka ogonowa wykonana ze zwijanej blachy duralowej.
 
[[Powierzchnie sterowe|Usterzenie]] w układzie T, statecznik wysokości o pokryciu laminatowo-sklejkowym. Stery kryte płótnem o szkielecie laminatowy. Ster wysokości wyważony masowo, ster kierunku i lotki niewyważone masowo.
 
[[Podwozie (lotnictwo)|Podwozie]] jednośladowe, koło główne amortyzowane, częściowo chowane, wyposażone w hamulec tarczowy sprężony z hamulcami aerodynamicznymi. Kółko ogonowe sterowane obracane.
 
Silnik Limbach SL 1700EC - [[Silnik czterosuwowy|czterosuwowy silnik tłokowy]] dwurzędowy o czterech cylindrach przeciwległych w układzie bokser, chłodzony powietrzem o mocy 68 [[Koń mechaniczny|KM]]. Napędzający stałe śmigło pchające o średnicy 145 cm.
 
== Galeria ==
<gallery>
Plik:A-Ogary.jpg|
Linia 80 ⟶ 102:
</gallery>
 
== KonstrukcjaPrzypisy ==
{{Przypisy}}
Motoszybowiec Ogar konstrukcji metalowo-drewniano-kompozytowej napędzany dwułopatowym śmigłem pchającym umieszczonym za [[Kokpit (lotnictwo)|kokpitem]]. Podwozie częściowo chowane.
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj stronę| url =http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/pszd45.htm | tytuł =''Modelarstwo lotnicze''. SZD-45 Ogar | data dostępu = 6 kwietnia 2011 | autor = Piotr Piechowski | opublikowany = | data = | język =pl}}