Oznaczenie stężenia CRP wykorzystuje się w monitorowaniu przebiegu lub zagrożenia (np. po operacjach chirurgicznych) chorobami zapalnymi (zakażenie bakteryjne lub wirusowe), u pacjentów z przewlekłymi chorobami zapalnymi (np. [[choroby reumatyczne]]) oraz niektórych nowotworów. W tych przypadkach stężenie CRP oznacza się metodami stosunkowo mało czułymi, w zakresie 10-1000 mg/l.
Ponadto coraz częściej służy do oceny ryzyka [[incydent sercowo-naczyniowy|incydentów sercowo-naczyniowych]]<ref>Jane{{Cytuj E.stronę Brody| url = [http://portalwiedzy.onet.pl/4868,11123,1527151,1,czasopisma.html "| tytuł = Poznaj nowe sposoby dbania o serce"](na| podstawiearchiwum = http://web.archive.org/web/20090122021956/http://portalwiedzy.onet.pl:80/4868,11123,1527151,1,czasopisma.html | zarchiwizowano = 2009-01-22 | data = 15 stycznia 2009 | autor = Jane E. Brody artykułu| zopublikowany The= New York Times)}}</ref>, ponieważ istnieje zależność między poziomem CRP we krwi a ryzykiem chorób wieńcowych. Stosuje się test wysokoczuły, tzw. hs-CRP, pozwalający oznaczyć poziom w zakresie 0,5-10 mg/l. Należy pamiętać, aby nie oceniać ryzyka wieńcowego za pomocą hs-CRP u osób z przewlekłym stanem zapalnym, ponieważ poziom CRP będzie u nich bardzo wysoki nie z powodu wysokiego ryzyka, a z powodu stanu zapalnego; innymi słowy oznaczamy metodą wysokoczułą tylko u osób zdrowych. Przydatne jest jednoczesne wykonanie profilu lipidowego.
