Węgrów: Różnice pomiędzy wersjami

Węgrów pierwotnie był osadą na pograniczu [[Podlasie|Podlasia]] i [[Mazowsze|Mazowsza]] (Ziemi liwskiej). Rozwój Węgrowa zapoczątkowało w [[XIV wiek|XIV]] wieku wzmożone osadnictwo na tych terenach [[Mazowszanie|kolonistów mazowieckich]] oraz ocieplenie stosunków między Mazowszem i [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwem Litewskim]]. W [[XV wiek|XV]] wieku Węgrów został przyłączony do [[Księstwo Mazowieckie|Księstwa Mazowieckiego]]. Z 1414 roku pochodzi pierwsza wzmianka pisana o osadzie, w związku z fundacją kościoła parafialnego<ref>{{Cytuj |autor = Józef Kazimierski |tytuł = Z dziejow Węgrowa w XV—XVII wieku |czasopismo = Rocznik Mazowiecki |data = 1970 |wolumin = 3 |s = 268 |opublikowany = mazowsze.hist.pl |url = http://mazowsze.hist.pl/17/Rocznik_Mazowiecki/396/1970/13037/}}</ref> ufundowanego przez Piotra Pietkowicza. Położenie na szlaku handlowym na [[Księstwo halicko-wołyńskie|Ruś]] przyczyniło się do szybkiego rozwoju miejscowości. W 1441 roku książę mazowiecki [[Bolesław IV warszawski|Bolesław IV]] nadał jej [[Prawo chełmińskie|prawa miejskie chełmińskie]]. Bolesław IV w 1446 roku w Parczewie zrezygnował z Węgrowa za odszkodowaniem w wysokości 6 tys. groszy praskich i miasto wróciło pod administrację księcia [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]] i Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1569 roku po powtórnym włączeniu [[Podlasie|Podlasia]] do [[Korona Królestwa Polskiego|Królestwa Polskiego]] Węgrów przynależał administracyjnie do [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|województwa podlaskiego]].