Życie i niezwykłe przygody żołnierza Iwana Czonkina: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Jrmo (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
int
Linia 1:
{{dopracować|styl}}
 
'''Życie i niezwykłe przygody żołnierza Iwana Czonkina''' ( ros. ''Жизнь и необычайные приключения солдата Ивана Чонкина'') – satyryczna powieść [[Władimir Wojnowicz|Władimira Wojnowicza]]. Jest to pierwsza i najbardziej znana książka należąca do trylogii o Czonkinie. Została ona napisana w latach 1963-19691963–1969. Później zamysł autora rozwinął się w drugą (1979) i trzecią (2007) książkę o Czonkinie.
Akcja pierwszej części powieści rozgrywa się w 1941 r. w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] przed wybuchem i w pierwszych miesiącach trwania [[Wielka wojna ojczyźniana|wielkiej wojny ojczyźnianej]]. W niewielkiej wiosce Krasnoje awaryjnie ląduje samolot wojskowy [[Po-2|U-2]], a dowództwo nie mając chwilowo możliwości odholowania maszyny, decyduje się postawić przy niej wartownika. W jednostce wojskowej niedaleko od Krasnego przechodzi służbę wojenną [[szeregowy]] Iwan Czonkin. Prostoduszny żołnierz o wyglądzie dalekim od wyglądu wzorowego wojskowego wypełnia obowiązek wojskowy w wydziale gospodarczym pułku, zajmując się sprzątaniem nawozu. Właśnie jego dowództwo wysyła na posterunek obok samolotu we wsi Krasnoje.
Czonkin trafia do wsi i po pewnym czasie zamieszkuje z kołchoźnicą-listonoszką Niurą. Wkrótce przenosi swój posterunek do izby Niury. Wybucha wojna i o Czonkinie i samolocie dowództwo szczęśliwie zapomina. Nie przypomnieliby sobie o nim, gdyby nie zdarzył się nieprzyjemny wypadek - krowa Niury zjadła eksperymentalne sadzonki krzyżówki pomidora i ziemniaka, posadzone przez miejscowego hodowcę-amatora Gładyszewa. Mściwy kołchoźnik napisał donos na Czonkina do rejonowego oddziału [[NKWD]]. Miejscowi [[Czekista|czekiści]] reagują na sygnał społeczeństwa, ale aresztowanie dezertera okazuje się nie taką prostą sprawą: Czonkin i Niura z powodzeniem bronią swego gospodarstwa. Do zatrzymania „bandy Czonkina” zostaje zmobilizowany cały [[pułk]] [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Czonkin zostaje lekko ranny w wyniku uderzenia pocisku w osobno stojący [[Sławojka|ustęp]] Niury. Generał, zdumiony tym, że walczył z jednym szeregowcem i dziewczyną, nagradza Czonkina medalem, ale dostrzegłszy czekistów odbiera mu odznaczenie, a czekiści zabierają Czonkina ze wsi.