Granica polsko-rumuńska: Różnice pomiędzy wersjami

Rumuńska armia zajęła dawny [[Habsburgowie|habsburski]] kraj koronny, [[Bukowina (kraina historyczna)|Bukowinę]] oraz południowo-wschodnią część [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]], ograniczoną linią łączącą rzeki [[Dniestr]] i [[Cisa]], do końca maja [[1919]] roku (zob. [[Okupacja Pokucia przez Rumunię]]). Bukowina była zamieszkana przez [[Rumuni|Rumunów]] i [[Rusini|Rusinów]], natomiast południowo-wschodnia Galicja była ruskojęzyczna, z wyjątkiem polskiego osadnictwa w miastach. Wojska polskie opanowały natomiast pozostałe terytorium wschodniej Galicji, łącznie z miastem [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławów]], do połowy lipca. W ramach regulowania granicy w sierpniu 1919 Rumuni przekazali Polsce kontrolowane przez siebie terytoria galicyjskie. Granica pomiędzy dwoma krajami miała przebieg taki jak przedwojenna, wewnątrzaustriacka, granica bukowińsko-galicyjska.<ref>Polityka. Wydanie specjalne 2/2008. Niepodległość 1918</ref>.

Granicę wyznaczały żeliwne słupy graniczne - mniejsze, zwieńczone sześcianem z literami P i R, oraz większe, z godłami na tabliczkach ponad sześcianami<ref>Andrzej Wielocha "Przedwojenne Bieszczady, Gorgany i Czarnohora. Najpiękniejsze fotografie", Wydawnictwo RM, Warszawa 2013</ref>. Granica państwowa przebiegała wzdłuż granic [[Województwo stanisławowskie|województwa stanisławowskiego]] i [[Województwo tarnopolskie|województwa tarnopolskiego]] ([[Małopolska Wschodnia]]).

W [[Dwudziestolecie międzywojenne|okresie międzywojennym]] na owej granicy funkcjonowało kilka [[przejście graniczne|przejść granicznych]], z których najważniejsze znajdowały się na [[Dniestr]]ze w [[Zaleszczyki|Zaleszczykach]] oraz w dolinie [[Prut]]u za [[Śniatyn]]em. Szczególnie to pierwsze odegrało bardzo dużą rolę we wrześniu [[1939]] roku – wtedy to oddziały polskie przechodziły ''zaleszczycki most'' w nadziei kontynuowania walki z Niemcami i Sowietami przy boku zachodnich sojuszników – Francji i Anglii. Nadzieje te okazały się złudne, gdyż żołnierze zostali internowani i przewiezieni do obozów w [[Dobrudża|Dobrudży]].