Zaćmienie Księżyca: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawiam link tożsamy z tekstem linka
Linia 1:
[[Plik:Lunar eclipse01.JPEG|thumb|250px|Zaćmienie Księżyca]]
'''Zaćmienie Księżyca''' – [[zjawisko astronomiczne]] powstające, gdy [[Ziemia]] znajduje się między [[Słońce]]m a [[Księżyc]]em będącym w [[pełniaPełnia|pełni]] i Księżyc „wejdzie” w stożek cienia Ziemi.
 
Dla wyjaśnienia pojęcia zaćmienia całkowitego i częściowego Księżyca konieczne jest zrozumienie pojęć: „stożek cienia całkowitego” i „stożek półcienia”.
Linia 10:
Jeżeli Księżyc, który krąży dookoła Ziemi, znajduje się w całości w obszarze stożka cienia całkowitego Ziemi, to promienie słoneczne w ogóle nie dochodzą bezpośrednio do jego powierzchni. Cała powierzchnia Księżyca jest wtedy ciemna i mówimy wtedy, że trwa '''całkowite zaćmienie''' Księżyca. Gdy chociaż fragment Księżyca znajduje się poza stożkiem cienia całkowitego Ziemi i jednocześnie znajduje się w obszarze stożka półcienia, wówczas trwa '''zaćmienie częściowe'''. Jeżeli Księżyc przesuwa się przez stożek półcienia Ziemi, znajdując się w całości poza stożkiem cienia całkowitego, nazywamy to '''zaćmieniem półcieniowym'''.
 
Czas trwania całkowitego zaćmienia Księżyca jest różny – maksymalnie 1 godzina i 47 minut. Obliczono (austriacki astronom [[Theodor von Oppolzer|Teodor Oppolzer]]), że między 1207 rokiem p.n.e. a 2162 rokiem naszej ery, czyli w okresie 3369 lat, wypadnie 8000 [[zaćmienieZaćmienie Słońca|zaćmień Słońca]] i 5200 zaćmień Księżyca. Zatem średnio na trzy zaćmienia Słońca przypadają dwa zaćmienia Księżyca. Ludzie często sądzą, że zaćmienia Słońca występują rzadziej niż zaćmienia Księżyca<ref>{{Cytuj książkę |tytuł=Kalendarz astronomiczny na XXI wiek |wydawca=Prószyński i S-ka SA |miejsce=Warszawa |rok=2004 |isbn=83-7255-189-8 |strony=75}}</ref><ref>{{Cytuj książkę |nazwisko=Gribbin |imię=Mary |nazwisko2=Gribbin |imię2=John |tytuł=Podróż do granic Wszechświata |wydawca=Prószyński Media Sp. z o.o. |miejsce=Warszawa |rok=2012 |isbn=978-83-7839-363-4 |strony=73}}</ref>, co jest nieprawdą. W ciągu roku zdarzają się '''co najmniej''' dwa zaćmienia Słońca, a w sprzyjających warunkach pięć. Natomiast rocznie '''mogą''' wystąpić tylko trzy zaćmienia Księżyca, ale może być też tak, że w danym roku nie zdarzy się ani jedno (nawet częściowe). Jednak dla danego miejsca obserwacji zaćmienia Księżyca widoczne są częściej niż zaćmienia Słońca. Powodem jest fakt, że to ostatnie zjawisko jest widoczne tylko w pasie węższym od 300 km dla zaćmień całkowitych. Natomiast zaćmienie Księżyca widać wszędzie tam, gdzie Księżyc znajduje się nad horyzontem.
 
Przedostatnie całkowite zaćmienie Księżyca miało miejsce w dniu 15 czerwca 2011 roku. Początek zjawiska nie był widoczny w Polsce, gdyż wystąpił on przed wschodem Księżyca. W przeważającej części kraju dzięki dobrej pogodzie widoczność była znakomita. Ostatnie całkowite zaćmienie było widoczne w Polsce 27 lipca 2018 roku (Najdłuższe zaćmienie w XXI wieku,((1h 46 minut i 56 sekund)) a kolejne zaćmienie nastąpi 19 stycznia 2019 roku.
Linia 461:
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name="urania">{{Cytuj pismo | tytuł = Astrofotografia amatorska.Całkowite zaćmienie Księżyca. 28.09.2015 | czasopismo = [[Urania – Postępy Astronomii|Urania – Postępy Astronomii]] | wydawca = [[Polskie Towarzystwo Astronomiczne]]. [[Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii]] | wolumin = 5(779) | strony = 66 | issn = 1689-6009 | język = pl | data = 2015-wrzesień-październik}}</ref>
}}