2 Pułk Saperów Kaniowskich: Różnice pomiędzy wersjami

;Sztandar

Pierwszy sztandar 2 Pułk Saperów Kaniowskich (2 Pułku Inżynieryjnego), został zniszczony przez samych żołnierzy 2 Pułku Inżynieryjnego w obliczu klęski pod Kaniowem w 1918 i rozdany żołnierzom tego pułku na przechowanie.<ref>Żołnierz Polski nr. 46 z 1921</ref>. Nowy sztandar (wskrzeszony z zebranych fragmentów sztandaru 2 Pułku Inżynieryjnego) został wręczony w 8 listopada 1921 przez Naczelnika Państwa marszałka Piłsudskiego w Warszawskich Łazienkach na ręce dowódcy pułku mjr. Artura Górskiego<ref>Żołnierz Polski nr. 64 z 1921</ref>. [[Polskie sztandary wojskowe|Sztandar]] wykonany został zgodnie z przepisami z 1919 roku. Na stronie głównej w rogach płatu umieszczono w wieńcach laurowych emblemat saperów (kilof, topór, łopata i granat) oraz inicjał '''K''' i cyfrę '''2'''. Na stronie odwrotnej znajduje się pośrodku płata napis: '''Honor i Ojczyzna''', w rogach natomiast: '''Kaniów 11.5.18''', '''Szampania 19.7.18''', '''Lwów 12.2.19''' oraz '''Warszawa 18.8.20'''{{odn|Murgrabia|1990|s=33-34}}.

Po klęsce wrześniowej sztandar przekazano we Francji formującemu się [[2 Kaniowski Batalion Saperów|2 Kaniowskiemu Batalion Saperów]]{{odn|Murgrabia|1990|s=33-34}}. Na ten sztandar żołnierze batalionu złożyli [[przysięga wojskowa|przysięgę]] w Angers 30 marca 1940 roku{{odn|Murgrabia|1990|s=33-34}}. Po internowaniu 2 Dywizji Strzelców Pieszych w Szwajcarii, sztandar 2 Kaniowskiego Batalionu Saperów był naj cenniejszym eksponatem spośród zbiorów dywizji zdeponowanych w [[Muzeum Polskie w Rapperswilu|Muzeum Polskim w Raperswillu]]{{odn|Murgrabia|1990|s=33-34}}.