Walki o Warszawę (1944): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Wojna infobox}} |
→Opis: uściślenie |
||
Linia 34:
10 września 1944 w godzinach rannych wykonano rozpoznanie walką siłami jednego batalionu sowieckiego i 1 batalionu 3 pp. O 13:00, po półtoragodzinnym przygotowaniu artyleryjskim i lotniczym, przystąpiono do natarcia. Do końca dnia dywizja przełamała pierwszą i drugą pozycję obronną, rozbiła 70 pp w rejonie Glinek i osiągnęła szosę Czaplowizna - Wawer. Następnego dnia podeszła pod [[Kawęczyn-Wygoda (Warszawa)|Kawęczyn]]. 12 września zbliżyła się do Pragi, gdzie wieczorem na przedpolach odparła kontruderzenie niemieckiego pułku piechoty zmotoryzowanej, wsparte czołgami z [[19 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|19 Dywizji Pancernej]].
13 września 1944 1 Dywizja Piechoty prowadziła walki uliczne na Pradze wspierana w końcowej fazie walk przez [[1 Warszawska Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte|1 Brygadę Pancerną im. Bohaterów Westerplatte]] i 13 pułk artylerii przeciwpancernej. Do 16:30 1 pp osiągnął skrzyżowanie ulic: Zamoyskiego z Targową i Zieleniecką. W nocy 2 pp zdobył [[Warszawa Wileńska|Dworzec Wileński]], a 3 pp stację kolejową Warszawa - Praga. Rosjanie, ze 175 Dywizji Piechoty zdobyli [[Grochów (Warszawa)|Grochów]] i kontynuowali natarcie na [[saska Kępa|Saską Kępę]]. Prawy sąsiad, 76 Dywizja Piechoty, zdobyła [[Targówek]] i rozpoczęła walki o Nowe [[Bródno]].
Walki {{Osobny artykuł|Walki o przyczółki warszawskie (1944)}}
Straty 1 Dywizji Piechoty: 1792 żołnierzy i oficerów, w tym 310 zabitych i zaginionych, 1482 rannych. Straty niemieckie: ok. 2 tys. zabitych i rannych, 106 dostało się do niewoli.
| |||