Napęd kołowy statku: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 18:
Na mniejszą skalę od bocznokołowego i jedynie na statkach rzecznych, stosowany był napęd tylnokołowy, którego zaletą była mniejsza szerokość statków.
 
Z dawnych konstrukcji najbardziej znane są dziś amerykańskie bocznokołowce i tylnokołowce, które w XIX wieku zapewniały komunikację na rzekach [[Dorzecze|dorzecza]] [[Missisipi (rzeka)|Missisipi]], pochodzące jeszcze z przełomu XIX i XX w. historyczne bocznokołowce (niektóre jeszcze z napędem parowym) kursujące do dziś po Jeziorze Genewskim, a w Polsce - pasażerskie [[statki wiślane]]. W Polsce masowo wycofywano je z eksploatacji do końca lat 70. XX wiekuPierwotniewieku. Pierwotnie stosowano koła ze sztwyno zamocowanymi łopatkami, o dużej średnicy, która mogła zostać zmniejszona po wynalezieniu w 1829 roku łopatek nastawnych<ref name=michalski/>. Najstarszym pływającym statkiem tylnokołowym w Europie jest powstały w 1900 roku statek ''Kazimierz Wielki'' pływający po [[Wisła|Wiśle]] w [[Kazimierz Dolny|Kazimierzu Dolnym]].
{{osobny artykuł|Statek wiślany}}