Sudwa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m →Historia: ->dr. uzup. |
||
Linia 37:
W 1914 roku w okolicach Sudwy toczyły się ciężkie walki pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi. Poległych w bitwie żołnierzy pochowano w zbiorowych mogiłach na dwóch małych cmentarzach. W latach 1924-1927 Niemcy wybudowali tu [[Mauzoleum Hindenburga|Tannenberg-Denkmal]] (mauzoleum Hindenburga), Pomnik Chwały Rzeszy dla uczczenia zwycięskiej bitwy nad Rosjanami w roku [[1914]]. Na monumentalną budowlę składało się osiem wież połączonych murami. Wybudowano również obozowisko dla zwiedzających, które jednak przemieniono na jeniecki obóz wojenny, gdzie więziono Polaków (55 tysięcy jeńców spoczywa na cmentarzu pod [[Królikowo (województwo warmińsko-mazurskie)|Królikowem]]). Wycofujący się przed ofensywą Niemcy wysadzili monumentalną budowlę. Do dziś przetrwały jedynie żołnierskie groby z czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]], wybudowano również pomnik ofiar obozu.
W okresie drugiej wojny na polach koło Sudwy znajdował się obóz jeniecki Stalag I B. Na wiejskim cmentarzu chowano zmarłych jeńców z tego obozu, byli to Polacy, Rosjanie i Włosi<ref>Wojciech Jankowski, Mały przewodnik po Polsce, Wydawnictwo Sport i Turystyk Warszawa 1983 ISBN 83-217-2329-2 s. 208</ref>.
W 1945 r. na miejsce wysiedlonych Niemców osiedliła się ludność z różnych ziem polskich. Przez krótki czas działał w Sudwie ośrodek maszynowy, który przeniesiono w 1950 roku do Olsztynka i ulokowano w pomieszczeniach po byłej rzeźni miejskiej. W latach 1974-1996 działała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna "Odrodzenie", zlikwidowana jako ostatnia w gminie Olsztynek. W 1997 roku mieszkało we wsi 168 osób. Natomiast w 2005 r. - 155 osób.
| |||