Cerkiew Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Kijowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ort.
Linia 74:
W 1893 Sobór Duchowny Ławry Pieczerskiej postanowił zburzyć XVII-wieczny refektarz i wznieść na jego miejscu nową budowlę. Projekt nowej jadalni z cerkwią opracował Władimir Nikołajew. Budowa obiektu trwała rok (1895); świątynię konsekrowano 13 sierpnia 1895<ref name=":0" />.
 
W latach 30. XX wieku władze radzieckie zlikwidowały wspólnotę monastyczną [[Ławra Peczerska|Ławryławry Pieczerskiej]]; już wcześniej monaster został udostępniony do zwiedzania i urządzono w nim szereg wystaw muzealnych<ref>{{Cytuj|autor=Михаил Федорин|tytuł=XIX – XXI|data dostępu=2016-03-28|opublikowany=www.kplavra.kiev.ua|url=http://www.kplavra.kiev.ua/ua/node/289|język=uk}}</ref>. W grudniu 1941, gdy wysadzony w powietrze został [[Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Kijowie|sobór Zaśnięcia Matki Bożej]] (główna cerkiew w kompleksie Ławry), podczas wybuchu ucierpiała również świątynia refektarzowa. Po zakończeniu wojny obiekt odremontowano – do 1956 odnowiono bryłę budynku, zaś w latach 1976–1980 zrekonstruowano wnętrze<ref name=":0" />.
 
Cerkiew Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich została przywrócona do użytku liturgicznego w 1990, zaś od 1992 jest soborem katedralnym eparchii kijowskiej [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]]<ref name=":0" />.