Claude E. Shannon: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m kat.
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Linia 12:
|miejsce spoczynku =
|zawód = [[matematyka|matematyk]]
|Alma Mater = [[Uniwersytet Michigan|University of Michigan]]
|odznaczenia =
|commons = Claude Shannon
Linia 22:
Stworzył modele procesu komunikacyjnego wykorzystywane później przez psychologów. Jego najsłynniejsze dzieło to ''Matematyczna teoria komunikacji''<ref>{{Cytuj stronę | url = http://free.art.pl/fotografie/teoria_obrazu/shannon.pdf | tytuł = A Mathematical Theory of Communication | autor = C. E. Shannon | archiwum = http://web.archive.org/web/20070929091324/http://free.art.pl/fotografie/teoria_obrazu/shannon.pdf | zarchiwizowano = 2007-09-29 | data dostępu = 2016-05-10}}</ref> opublikowana w 1948 roku, która położyła podwaliny pod [[Teoria informacji|teorię informacji i kodowania]]. Braki wspomnianej teorii, czyli niemożliwość wytłumaczenia wartości (cenności) informacji próbowali później uzupełnić inni autorzy.
 
'''Informacja matematyczna Shannona-''' Matematyczna teoria komunikacji narodziła się z telegrafu i kryptografii. Przyczyną powstania był problem z wyjaśnieniem procesu tworzenia zakodowanych wiadomości podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Model, który stworzył Shannon polegał na rozłożeniu komunikacji jako procesu fizycznego łączącego się z teorią informacji. Informacja w tym przypadku była zyskiem, która dała się mierzyć pod kątem prawdopodobieństwa zajścia pewnego wydarzenia. Im wydarzenie było bardziej przewidywalne tym mniej zawierało informacji: przykładem jest komunikat "zapowiedź„zapowiedź, że w sierpniu nie będzie sypał śnieg"śnieg”. Model Shannona stał się niezbędny do rozwoju [[Informatyka|informatyki,]] fizyki dźwięku, [[Biologia|biologii]] oraz nauki o automatach<ref>{{Cytuj |autor = Eric Maigret |tytuł = Socjologia komunikacji i mediów |data = 2012}}</ref>.
[[Plik:Theseus Maze by Claude Shannon, 1952 - MIT Museum - DSC03702.JPG|thumb|240px|Mysz Claude’a Shannona – 1952]]
Shannon zafascynowany był [[maszyna licząca|maszynami liczącymi]] i urządzeniami, określanymi obecnie mianem gadżetów – zaprojektował np. [[pianino]] odtwarzające w kolejności losowej zaprogramowane uprzednio utwory muzyczne, czy samouczącą się „mysz” (znajdowała drogę przez [[labirynt]], na którego końcu Shannon kładł kawałek sera). Pracował także nad [[sztuczna inteligencja|sztuczną inteligencją]], rozwijając koncepcje [[maszyna Turinga|maszyn Turinga]], czego efektem było m.in. stworzenie w 1956 r. komputera szachowego [[MANIAC 1]]. Zafascynowany [[algebra Boole’a|algebrą Boole’a]] starał się znaleźć jej zastosowanie w programowaniu przełączników obwodów elektrycznych. W swojej pracy magisterskiej, napisanej w 1938 r., sformułował pomysł zastosowania bramek logicznych realizujących operacje zgodnie z [[algebra Boole’a|algebrą Boole’a]] z zastosowaniem [[przekaźnik]]ów. Zastosowanie systemu dwójkowego pozwoliło na znaczące zoptymalizowanie budowy komputerów w okresie powojennym.
Linia 30:
„Rewolucja cyfrowa zaczęła się od niego” powiedział na wieść o jego śmierci amerykański informatyk [[Neil Sloane]], wydawca i redaktor dzieł zebranych Shannona. „Był to jeden z największych [[umysł]]ów minionego stulecia” – dodał – „bez niego nie istniałyby dziś najważniejsze zdobycze naszej cywilizacji”.
 
Shannon urodził się w stanie [[Michigan]] i na [[Uniwersytet Michigan|University of Michigan]] uzyskał dyplomy w dziedzinie matematyki i inżynierii elektrycznej. Doktorat obronił w [[Massachusetts Institute of Technology]] (MIT) w roku 1940. Od roku 1958 był tam profesorem. W latach 1936-1940 pracował w MIT, gdzie współpracował przy budowie mechanicznego [[Analizator różnicowy|analizatora różnicowego]] opracowanego przez [[Vannevar Bush|Vannevera Busha]]. W latach 1941-1972 pracował również w słynnych [[Bell Labs|Laboratoriach Bella]]. Na emeryturę przeszedł w roku 1978.
 
Claude Shannon znany był z tego, że uprawianie nauki było dla niego nie tylko poważnym zajęciem, ale również radością i zabawą. Dla czystej zabawy na przykład skonstruował maszynę o nazwie '''THROBAC-I''', która liczyła, wykorzystując [[rzymski system liczbowy|rzymski zapis liczb]].
Linia 51:
* [http://perfokarta.net/slownik/badacz.labiryntu.html ''Badacz labiryntu'']
* [http://encyklopedia.interia.pl/urzadzenia-techniczne/news-cybernetyczny-model,nId,2014843 ''Cybernetyczny model'']
 
{{Laureaci Nagrody Kioto – nauki podstawowe}}
{{Kontrola autorytatywna}}