Odruch źreniczny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Image:Anizokoria.JPG|thumb|300px|[[Anizokoria]]. W prawym oku odróchodruch źreniczny został znisionyzniesiony przez [[tropikamid]]]]

'''Odruch źreniczny''' to mechanizm [[adaptacja|adaptacji]] [[oko|oka]] do zmieniającej się ilości [[światło|światła]] padającego na [[siatkówka (oko)|siatkówkę]]. Średnica źrenicy maleje wraz zze zwiększaniem się natężenia promieni świetlnych (np. zbliżaniem się obserwowanego przedmiotu).

Receptorem łuku tego odruchu jest siatkówka. Droga aferentna to [[nerw wzrokowy]], następnie pasmo wzrokowe i ciało kolankowante boczne. Funkcjonalny ośrodek to kolejno: wzgórek czworaczy górny, pole przedpokrywowe i jądro Westphala - Edingera. III nerw czaszkowy i zwój rzęskowy stanowią drogę eferentną. Efektorem jest mięsień zwieracz źrenicy.

Odruch źreniczny może występować u człowieka, który nie ma żadnych funkcji wzrokowych. Może też nie występować u widzącej osoby, np. w wyniku zniszczenia drogi odruchu, lub gdy brzeg tęczówki jest przyklejony do przedniej powierzchni soczewki.

W sytuacji eksperymentalnej, gdy światło eksponowane jest tylko do jednego oka, występuje odruch bezpośredni występuje w stymulowanym oku, oraz pośredni -zaś (tj. również zwężenie źrenicy (– ''myosis'')- w drugim oku (reakcja konsensualna).