Nevil Maskelyne: Różnice pomiędzy wersjami

Astronomią zainteresował się po [[Zaćmienie Słońca|zaćmieniu Słońca]] 25 lipca 1748 roku. W 1761 roku dokonał obserwacji [[Tranzyt Wenus|przejścia Wenus przed tarczą Słońca]], co umożliwiło wyznaczenie [[jednostka astronomiczna|jednostki astronomicznej]]. Podczas podróży na [[Wyspa Świętej Heleny|Wyspę Świętej Heleny]] prowadził doświadczenia z wyznaczeniem długości geograficznej z obserwacji [[Księżyc]]a, a następnie wprowadził tę metodę do nawigacji opisanej w ''The British Mariner's Guide'' (1763). Po zastąpieniu w 1765 roku [[Nathaniel Bliss|Nathaniela Blissa]] na stanowisku astronoma królewskiego wydał pierwszy tom ''[[The Nautical Almanac]]'' (1766). W 1758 został członkiem [[Royal Society|Londyńskiego Towarzystwa Królewskiego]]<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Encyklopedia Britannica|wydawca=KURPISZ S.A.|miejsce=Poznań|rok=2006|wolumentom=XXI|strony=87|isbn=978-83-60563-25-0|}}</ref>. W roku 1772 zaproponował metodę wyznaczenia [[Prawo powszechnego ciążenia|stałej grawitacji]] i gęstości [[Ziemia|Ziemi]] polegającą na pomiarze odchylenia od pionu ciężarka zwisającego z liny umieszczonego w pobliżu góry o znanych parametrach.