[[Rośliny uprawne|Roślina uprawna]]. Pochodzenie melona nie jest do dziś wyjaśnione, hipotezy wskazują na Azję lub Afrykę. Uprawiany jest od bardzo dawna: znajdowany jest w licznych wykopaliskach z okresu [[Średnie Państwo|Średniego Państwa]] w [[Starożytny Egipt|Egipcie]] (ok. 2133 p.n.e. – ok. 1786 p.n.e.). Wymieniony jest w ''[[Biblia|Biblii]]'': [[Księga Liczb|Lb]] 11,5; [[Księga Izajasza|Iz]] 1,8<ref group=uwaga>W polskim tekście Izajasza 1,8 słowo „ogórek” nie występuje w przekładzie [[Biblia Tysiąclecia|Biblii Tysiąclecia]] czy w [[Biblia poznańska|Biblii poznańskiej]], gdzie hebrajskie słowo przetłumaczono na „ogród ''warzywny''”. Występuje natomiast w [[tekst masorecki|tekście masoreckim]] oraz w polskich przekładach jak np. w [[Biblia warszawska|Biblii warszawskiej]] czy w [[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata|Przekładzie Nowego Świata]].</ref> i [[Księga Jeremiasza|Jer]] 10,5<ref name=rb>{{Cytuj książkę |nazwisko= Włodarczyk|imię= Zofia |tytuł=Rośliny biblijne. Leksykon |wydawca=Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN |miejsce= Kraków|rok=2011 | isbn= 978-83-89648-98-3}}</ref>. Owoc był znany już [[Starożytna Grecja|starożytnym Grekom]] i [[Starożytny Rzym|Rzymianom]], z czasem dotarł również do [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]]. W [[Polska|Polsce]] uprawiano go od [[XVII wiek]]u. Melony w 89,7% składają się z [[woda|wody]]. Mają mało kalorii, za to zawierają znaczne ilości [[Β-Karoten|β-karotenu]] (1,1 mg na 100 g<ref name="Kunachowicz-str.618">{{Cytuj|autor=Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow|tytuł=Tabele składu i wartości odżywczej żywności|data=2017|isbn=978-83-200-5311-1|wydanie=II zmienione|miejsce=Warszawa|wydawca=Wydawnictwo Lekarskie PZWL|s=618}}</ref>) oraz [[Kwas asparaginowy|kwasu asparaginowego]] (127 mg na 100 g<ref name="Kunachowicz-str.618" />). Stosowany jest w celach leczniczych, ale przede wszystkim do konsumpcji. Jadany jest zazwyczaj na surowo.
