|
'''Robert IV Mocny''' (ur. około [[820]], zm. [[2 lipca]] [[866]]) – [[Graf (tytuł szlachecki)|margrabia]] [[Neustria|Neustrii]] i hrabia Orleanu od [[834]] roku, hrabia [[Wormacja|Wormacji]] w latach [[837]] – [[840]]837–840, hrabia Angers od [[853]] roku i Andegawenii od [[861]] roku. Syn [[Robert III z Wormacji|Roberta III z Wormacji]] i Wiltrudy (Waldrady) z Orleanu. Pochodził z dynastii [[Kapetyngowie|Kapetyngów]]<ref>Kuchta Paweł, ''Wormacja w dobie średniowiecza'', Kraków 1968, strs. 22.</ref>.
== Życiorys ==
W [[840]] roku oddał hrabstwo Wormacji hrabiemu [[Walaho IV]] i udał się na dwór króla Franków [[Karol II Łysy|Karola II Łysego]]. Brał udział w zwycięskich walkach z najazdami normańskimi, głównie w latach [[864]] – [[865]]864–865. Robert IV Mocny sprawował dowództwo wojskowe między [[Sekwana|Sekwaną]] i [[Loara|Loarą]]. Tereny te były szczególnie zagrożone przez Normanów. Ludność tych terenów była sparaliżowana strachem, natomiast król był bezsilny. Hrabia doskonale radził sobie z najazdami aż do bohaterskiej śmierci w bitwie pod Brissarthe ([[2 lipca]] [[866]]), w walce z najazdem bretońsko-normańskim. Jego śmierć została uwieczniona legendą zapisaną w kronice [[Reginon z Prüm|Reginona z Prüm]], chociaż arcybiskup Hinkmar uznał śmierć hrabiego jako karę za zajęcie opactwa w Tours<ref>Baszkiewicz Jan, ''Historia Francji'', Wrocław 1999, strs. 32 –, 33.</ref>.
== Małżeństwa i dzieci ==
Robert IV Mocny miał zapewne dwie żony. Imię pierwszej żony Roberta jest nieznane (pojawia się imię Agane ?). Drugą była Adelajda z Tours, córka [[Hugo I Trwożliwy|Hugona I Trwożliwego]], hrabiego [[Tours]] i [[Sens (miasto)|Sens]], wdowa , jej pierwszy mąż zmarł w [[862]] roku.
Robert doczekał się trójki dzieci:
* [[Odon (władca Franków)|Odo]] (przed [[852]] – [[898]]852–898) – król Franków zachodnich w latach [[888]]-[[898]]888–898.
* Regnilda – żona Wilhelma z [[Périgueux]]
* [[Robert I (władca Franków)|Robert]] (ok. [[865]] – [[923]]865–923) – król Franków zachodnich w latach [[922]]-[[923]]922–923<ref>Kuchta Paweł, ''Wormacja w dobie średniowiecza'', Kraków 1968, strs. 91.</ref>.
Po jego śmierci synowie odziedziczyli tylko hrabstwa Blois i Nantes, pozostałe ziemie wraz z obowiązkiem strzeżenia przed wikingami przypadły [[Hugo Opat|Hugonowi Opatowi]]<ref>McKitterick R., ''Królestwa Karolingów. Władza – konflikty – kultura. 751-987751–987'', tłum. B. Hlebowicz, M. Wilk, Warszawa 2011, s. 303.</ref>
== Przypisy ==
| 