Giardioza: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
przeredagowanie |
m różne poprawki |
||
Linia 32:
== Leczenie ==
Leczenie powinno objąć nie tylko osoby chore (mające objawy), ale i bezobjawowych nosicieli, u których wykryto pasożyty. Zapobiega to rozprzestrzenianiu się infekcji. Dlatego jeśli u jednego członka rodziny stwierdza się lambliozę, należy wykonać testy u pozostałych i wykluczyć zakażenie lub potwierdzić i podjąć leczenie. Często nie leczy się kobiet w ciąży i karmiących piersią ze względu na działania uboczne leków. Lekiem z wyboru jest [[tinidazol]], stosowany w doustnej dawce jednorazowej 2 g, lub 50 mg/kg m.c. u dzieci. Skuteczny jest również [[metronidazol]] stosowany doustnie w dawce 250 mg 4 razy dziennie przez 5 do 7 dni lub 2 g raz dziennie przez 3 kolejne dni; lekiem stosowanym często u dzieci jest [[furazolidon]] (jedyny zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych przez [[Agencja Żywności i Leków|Agencję Żywności i Leków]] do leczenia lambliozy, obecnie jednak wycofany<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = ''Giardiasis (Giardia Lamblia)''
W przypadku braku skuteczności leczenia powinno się oznaczyć poziom immunoglobulin pacjenta, zbyt niski ich poziom może być powodem nieskuteczności terapii. W przypadku szczepów opornych na działanie nitroimidazoli często skuteczne okazuje się zastosowanie terapii mieszanej np. albendazol i metronidazol. W ciągu ostatnich lat notuje się wzrost oporności na nitroimidazole. Z danych opublikowanych przez ESCMID wynika, że oporność na leczenie lambliozy przy użyciu nitroimidazoli u pacjentów przyjętych przez szpital chorób tropikalnych w Londynie wyniosła: w 2008 roku 15,1%, w 2011 roku 20,6%, a w 2013 roku 40,2%. Znacząca część pacjentów (39%), u których terapia zawiodła w wywiadzie wspomniała o podróży do Indii. Wszyscy pacjenci, którzy następnie leczeni byli zestawem leków zawierających kwinakrynę zostali wyleczeni<ref>{{Cytuj pismo|tytuł = Increased incidence of nitroimidazole-refractory giardiasis at the Hospital for Tropical Diseases, London: 2008-2013|czasopismo = Clinical Microbiology and Infection: The Official Publication of the European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases|data = 2015-08-01|data dostępu = 2015-08-09|issn = 1469-0691|pmid = 25975511|strony =
W przypadku wykrycia trofozoitów u zwierzęcia leczeniem powinno się objąć nie tylko chore zwierzę, ale również wszystkich pozostałych domowników (ludzi i inne zwierzęta). Spośród znanych [[genotyp]]ów A–G giardii jedynie A i B są patogenne zarówno dla ludzi jak i psów i kotów, dlatego w przypadku wykrycia giardii u zwierzęcia warto określić genotyp testem [reakcja łańcuchowa polimerazy|PCR]]. Z uwagi na powszechne stosowanie metronidazolu w leczeniu lambliozy u ludzi uodpornienie się szczepów pasożyta na ten lek jest znaczne, w związku z tym w leczeniu zwierząt lekiem pierwszego rzutu jest [[fenbendazol]] w dawce 50 mg/kg. W leczeniu psów i kotów stosuje się również metronidazol w dawce 15–20 mg/kg.
Linia 46:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę|tytuł=Choroby zakaźne i pasożytnicze|inni=Zdzisław Dziubek (red.)|wydawca=[[Wydawnictwo Lekarskie PZWL]]|wydanie=wydanie III uaktualnione|miejsce=Warszawa|rok=2003|isbn = 83-200-2748-9|strony=
* {{Cytuj stronę | nazwisko = Połozowski | imię = Andrzej | tytuł = ''Giardioza (lamblioza)'' | url = http://web.archive.org/web/20170108002245/http://www.zoonozy.pl/component/content/article/3-giardioza-lamblioza | opublikowany = zoonozy.pl | data = | data dostępu = 2014-02-07}}
== Literatura ==
* {{Cytuj pismo | autor = Alicja Wiercińska-Drapało | tytuł = Giardioza
{{Zastrzeżenia|Medycyna}}
|