Schronisko PTTK nad Morskim Okiem: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam linki wewnętrzne i wykonuję drobne zmiany typograficzne i techniczne. |
doprecyzowanie. poprawienie błędów, |
||
Linia 17:
[[Plik:Morskie Oko, stare schronisko.jpg|thumb|250px|Wozownia z 1891 roku, obecnie tzw. Stare schronisko]]
[[Plik:Schronisko nad Morskim Okiem sk08.JPG|thumb|250px|Schronisko widoczne z „[[Ceprostrada|Ceprostrady]]”]]
'''Schronisko PTTK nad Morskim Okiem''' – [[schronisko turystyczne]] położone nad [[Morskie Oko|Morskim Okiem]], w [[Dolina Rybiego Potoku|Dolinie Rybiego Potoku]] w [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]]. Znajduje się na wysokości 1410 m [[n.p.m.]] na polodowcowym [[wał morenowy|wale morenowym]].
Schronisko stanowi [[Morskie Oko (schronisko turystyczne)|odrębną miejscowość]] typu schronisko turystyczne<ref name = "Dz.U. 29/2013">{{cytuj pismo | tytuł = Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części | czasopismo = [http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2013/200/2 Dziennik Ustaw] | wydawca = Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji |oznaczenie = nr 29, poz. 200, s. 1867 | data = 2013–02–15 | url = http://dziennikustaw.gov.pl/du/2013/200/D2013000020001.pdf | data dostępu = 2014–03–04}}</ref>.
Linia 26:
W 1865 r. schronisko spłonęło. Dopiero w 1874 r. Towarzystwo Tatrzańskie rozpoczęło budowę nowego schroniska. Postawiono niewielki drewniany budynek z miejscami noclegowymi dla 25 osób. Obiekt otwarto 3 sierpnia 1874 r., a na uroczystości byli obecni m.in. [[Adam Asnyk]] i [[Helena Modrzejewska]]. Z inicjatywy [[Leopold Świerz|Leopolda Świerza]] 16 września 1875 r. schronisko nazwano imieniem [[Stanisław Staszic|Stanisława Staszica]].
W kolejnym okresie powoli podnoszono standard schroniska. W roku 1891 rozbudowano je do powierzchni 252 m² i 27 pokojów dwuosobowych oraz dostawiono obok drugi budynek przeznaczony na wozownię o powierzchni 119 m², służącą turystom do „garażowania” konnych powozów. Schronisko służyło turystom w sezonach letnich do nocy z 1 na 2 października 1898 r., kiedy to kolejny pożar strawił budynek. Budynek wozowni po pożarze właściwego schroniska przejął jego rolę i pełni ją do dziś. Obecnie tzw.
Pod koniec XIX wieku nad jeziorem wybudowany został inny obiekt – [[Bacówka (chata pasterska)|bacówka]] Anny Burowej po zachodniej stronie moreny. Burowa, prowadząc działalność turystyczną, rozpoczęła konflikt z Towarzystwem Tatrzańskim, trwający aż do 1930 r. i zakończony rozebraniem bacówki.
Obecne
== Szlaki turystyczne ==
|