Bitwa pod Hodowem: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bitwa pod Hodowem''' – [[bitwa]] pomiędzy wojskami [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|polskimi]] a [[Chanat Krymski|tatarskimi]] pod [[Hodów|Hodowem]] w 1694 roku w trakcie [[Wojna polsko-turecka (1683–1699)|wojny polsko-tureckiej]] (1683–1699), rozpoczętej [[Bitwa pod Wiedniem|odsieczą wiedeńską]] Jana Sobieskiego. Z powodu olbrzymiej dysproporcji sił bitwa ta bywa nazywana [[Polskie Termopile|polskimi Termopilami]]<ref>[http://www.konflikty.pl/a,4291,Wczesna_nowozytnosc,Polskie_Termopile_1694._Bitwa_pod_Hodowem.html D. Siuta, ''Polskie Termopile 1694. Bitwa pod Hodowem'']</ref><ref name="Nagielski" />.

W czerwcu 1694 roku nastąpił najazd [[Tatarzy krymscy|Tatarów]] na ziemie polskie, przeprowadzony w celu pozyskania [[jasyr]]u. Do ich odparcia skierowano 2dwa zgrupowania jazdy – pierwsze z [[Okopy Świętej Trójcy|Okopów Świętej Trójcy]] pod dowództwem [[Konstanty Zahorowski|Konstantego Zahorowskiego]] i drugie z [[Szaniec Panny Marii|Szańca Panny Marii]] pod dowództwem [[Mikołaj Tyszkowski|Mikołaja Tyszkowskiego]]. Były to zgrupowania 100 [[Husaria|husarzy]] i 300 [[Pancerni (I Rzeczpospolita)|pancernych]].

Do pierwszego starcia doszło na polach pod wsią Hodów, gdzie polska jazda zaatakowała tatarską straż przednią liczącą około 500-600 koni. [[Polacy]] pojmali dwóch [[mirza|mirzów]]. Po tym starciu Polacy, zorientowawszy się, że główne siły przeciwnika dopiero nadejdą i że nie mają szans w starciu wobec przygniatającej przewagi liczebnej Tatarów, wycofali się do wsi Hodów. Tam pancerni i husaria zeszli z koni i wykorzystali do obrony tabory, [[Kobylina|kobyliny]], płoty, stoły, beczki itp. Ataki Tatarów, pieszo i z pomocą broni palnej, przez pięć do sześciu godzin odpierało ok. 300 pancernych i 100 husarzy. Kiedy skończyła się amunicja, obrońcy strzelali tatarskimi strzałami wkładanymi do luf zamiast kul<ref>R. Sikora, ''Niezwykłe bitwy i szarże husarii'', Warszawa 2011.</ref>. Tatarów było według różnych szacunków od 25 do 70 tysięcy, jednak król [[Jan III Sobieski]] podawał w rozmowie z [[Mikołaj Złotnicki|Mikołajem Złotnickim]] liczbę 40 000, co dawałoby stosunek sił 100:1<ref>K. Sarnecki, ''Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego'', tom 1, opr. J. Woliński, Wrocław 2004.</ref>.

Już 4 dni po bitwie król Jan III Sobieski przekazał na lekarstwa dla husarzy i pancernych 1000 zł, a hetman [[Stanisław Jan Jabłonowski]] przekazał 400 zł na cyrulika Mikołaja naw leczeniecelu leczenia rannych w szpitalu w Złoczowie. 27 czerwca król przyjął żołnierzy we Lwowie i obdarował ich pieniędzmi i końmi. W 1695 roku król kazał postawić im pomnik, który przetrwał do naszych czasów.