Renderowanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wipur (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
m poprawa linków
Linia 10:
Renderowanie w grafice trójwymiarowej, nazywane też w tym kontekście ''obrazowaniem'' lub ''prezentacją'', obejmuje analizę modelu danej sceny oraz utworzenie na jej podstawie dwuwymiarowego obrazu wyjściowego w formie statycznej lub animacji. Podczas renderowania rozpatrywane są m.in. odbicia, cienie, załamania światła, wpływy atmosfery (w tym mgła), efekty wolumetryczne itp. Jest to bardzo czasochłonna operacja niewymagająca, poza przygotowaniem, żadnej ingerencji ze strony człowieka. Renderowanie może być przeprowadzone praktycznie w każdym programie do tworzenia grafiki trójwymiarowej, nie będącym wyłącznie programem do modelowania (''modelerem''). Przykładami takich programów są np. [[3ds Max]], [[Cinema 4D]], [[LightWave 3D]], [[PYTHA|PYTHA-RadioLab]], [[Blender (program)|Blender]], [[Mental Ray]], [[V-ray]], [[Maxwell render]] czy też dostępne jako wtyczki do nich: [[Softimage XSi]], [[CATIA]], [[Final Render]], [[Brazil R/S]].
 
Najczęściej wykorzystywaną metodą renderowania w programach do grafiki trójwymiarowych jest [[śledzenie promieni|metoda śledzenia promieni]] (ang. ''raytracing''), pozwalająca na bardzo wierne odwzorowanie obrazu z uwzględnieniem wielu rzeczywistych zjawisk fizycznych. Jest on wynikiem próby rozwiązania równania renderowania. Inne analogiczne metody to ''[[Ray casting|raycasting]]'' oraz dwie metody [[oświetlenie globalne|oświetlenia globalnego]] (ang. ''global ilumination''): [[Metoda energetyczna|energetyczna]] (ang. ''radiosity'') i [[photon mapping|mapowanie fotonowe]] (ang. ''photon mapping''), ponadto wykorzystuje się metody do obrazowania [[kaustykaCaustics|kaustyki]] (ang. ''causticcaustics'') i cienie powierzchniowe (ang. ''area shadows''), które umożliwiają uzyskanie cieni uwzględniających wielkość emitera światła.
 
Oprócz programowych metod renderowania bardzo powszechne jest wykorzystywanie sprzętowego wsparcia do generowania obrazów i scen trójwymiarowych, np. w grach komputerowych. [[Procesor graficzny|Procesory graficzne]] we współczesnych [[Karta graficzna|kartach graficznych]] do komputerów domowych pozwalają na bardzo szybkie generowanie grafiki trójwymiarowej, zarazem zachowując realistyczny jej wygląd. Ogromne przyspieszenie obliczeń jest uzyskiwane dzięki zastosowaniu specjalizowanych modułów do obliczeń geometrycznych oraz modułów teksturowania obiektów czy też generowania efektów świetlnych. Dalsze przyspieszenie uzyskiwane jest przez uproszczony matematyczny sposób tworzenia obrazu 3D, zoptymalizowany bardziej pod kątem wydajności niż realizmu. Pozwala to odciążyć główny uniwersalny [[Procesor|procesor komputera]], który może zająć się np. obliczeniami związanymi ze sztuczną inteligencją bohaterów świata wirtualnego. Z każdą kolejną generacją procesorów graficznych i zwiększającą się ich [[Moc obliczeniowa|mocą obliczeniową]] grafika staje się coraz bardziej szczegółowa i realistyczna.